„Credo bramą wiary”
Do Credo Apostolskiego w Polsce nazywanego także Składem Apostolskim, czyli jednej z najwcześniejszych formuł zawierających wyznanie wiary zaczynającej się od słów „Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i Ziemi”, nawiązuje wystawa w kościele na Zamku Krzyżackim w Malborku pt. „Credo bramą wiary”. Otwarcie 15 lipca.
„Według pewnej legendy w momencie rozejścia się, inaczej rozesłania, apostołów po świecie, każdy z nich wypowiedział jedną sentencję, zebrane razem utworzyły one tzw. Skład Apostolski” - powiedział PAP Tomasz Bogdanowicz z Muzeum Zamkowego w Malborku.
Na wystawę złoży się około stu fotogramów autorstwa ks. prof. Ryszarda Knapińskiego, emerytowanego pracownika Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, który od dziesięcioleci bada temat Credo w sztuce chrześcijańskiej, w tym w malarstwie, rzeźbiarstwie czy sztuce piśmienniczej.
Jak powiedział PAP Bogdanowicz fotogramy prezentować będą m.in. kolegia apostołów uwiecznione na obrazach i płaskorzeźbach znajdujących się m.in. w Kościele Najświętszej Marii Panny na Piasku we Wrocławiu, Bazylice św. Marka w Wenecji, kościele św. Tomasza w Strasburgu i kościele benedyktynów w Bawarii.
Zdaniem Bogdanowicza jedną z perełek wystawy będzie fotogram prezentujący kartę ewangeliarza biskupa Piotra Tomickiego, na której znalazł się m.in. orzeł Jagiellonów i proporzec oraz fragment Biblii związany ze świętem Rozesłania Apostołów. Jak wyjaśnił Bogdanowicz, święto to było najstarszym polskim świętem, które obchodzono 15 lipca na pamiątkę Rozesłania Apostołów ale też zwycięstwa w bitwie pod Grunwaldem.
Ekspozycja fotogramów pokazana zostanie w zamkowym kościele Najświętszej Marii Panny, którego historia budowy sięga ostatniej ćwierci XIII wieku. Zniszczona w 1945 roku świątynia przez długie lata była niedostępna dla zwiedzających. Dopiero niedawno Muzeum udało się pozyskać środki na remont oraz zabiegi konserwatorskie i przed niespełna dwoma miesiącami kościół otwarto dla gości.
W ramach prac przy świątyni zrekonstruowano też 8-metrową figurę Madonny z Dzieciątkiem, która od XIV wieku znajdowała się we wnęce elewacji zewnętrznej zamkowego kościoła. Do odtworzenia mozaiki, która pokrywa figurę użyto około 300-350 tysięcy kostek (tzw. tessery) wykonanej ze szkła weneckiego oraz szkła, w którym zatopiono płatki złota. Przed wiekami, gdy zamku nie okalało jeszcze miasto, figura – dzięki słońcu odbijającemu się od szklanej mozaiki - była widoczna z wielu kilometrów i stanowiła swoisty drogowskaz do warowni.
Malborki zamek to największa gotycka ceglana budowla na świecie. W 1997 r. została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO, jako pomnik myśli i pracy konserwatorskiej - przykład doskonałych działań w tej dziedzinie.
Przed wiekami zamek był jeszcze potężniejszy. Wiele zamkowych budowli i murów (grubych czasem na dwa metry), zostało zniszczonych lub rozebranych. Według Bernarda Jesionowskiego z działu konserwacji Muzeum Zamkowego, na obiekty, które dziś tworzą zespół zamkowy składa się od 12 do 15 milionów cegieł. Szacunki mówią, że na całe pierwotne założenie zamkowe zużyto 30 do 50 milionów cegieł.
Położona na prawym brzegu Nogatu potężna warownia, to właściwie trzy zamki: Wysoki, Średni i Niski zwany częściej Przedzamczem. Na zamkowych dziedzińcach, w piwnicach, refektarzach, dormitoriach, kaplicach, kapitularzu, infirmerii i wielu innych pomieszczeniach czy obiektach funkcjonuje kilkanaście wystaw, dzięki którym można poznać ze szczegółami życie budowniczych i pierwszych mieszkańców warowni - Krzyżaków. Działają tu też m.in. wystawy prezentujące średniowieczną rzeźbę, bursztyn a także oręż, jakim posługiwano się przed wiekami w Europie.
Budowa warowni w Malborku rozpoczęła się w ok. 1275 r. W latach 1309-1457 zamek był siedzibą wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego. W 1457 r. Krzyżacy utracili zamek na rzecz Polski: stolica państwa zakonnego została przeniesiona do Królewca, a Malbork - aż do 1772 roku, był jedną z rezydencji polskich królów. W efekcie rozbiorów Polski zamek przeszedł w ręce wojska pruskiego, które bardzo przebudowało obiekt. W czasie działań wojennych w 1945 r. warownia została poważnie zniszczona, prace nad przywróceniem jej świetności trwają do dziś.(PAP)
aks/ mow/
