Retrospektywna wystawa rzeźb Alfreda Wiśniewskiego w Sopocie

Wystawa, którą będzie można oglądać od piątku, nosi tytuł "Alfred Wiśniewski [1916-2011] - siły orfickie".

„Tytuł odnosi się do permanentnego zanurzenia Wiśniewskiego w procesie twórczym. Artyście temu nieustannie spieszyło się do tego, żeby rzeźbić, ale też, żeby analizować sztukę i dzielić się wiedzą o niej ze studentami. Dla niego najważniejszym horyzontem była sztuka archaiczna, grecka, klasyczna – i dlatego w jego pracach co i rusz pojawiały się Eurydyki albo młodzieńcy, którzy w natchnieniu gdzieś podążają” – powiedziała PAP kurator wystawy dr Dorota Grubba-Thiede.   

Wystawianym rzeźbom Wiśniewskiego towarzyszą też jego rysunki. Na ekspozycji zgromadzone zostaną też prace nawiązujące do dzieł twórcy, autorstwa m.in. jego pierwszej żony Marii Chudoby-Wiśniewskiej, syna Michała Wiśniewskiego, a także Janiny Stefanowicz-Schmidt, Ireny Zabrockiej, Agnieszki Zgirskiej, Andrzeja Karolewicza, Leszka Pękalskiego.

Zdaniem kurator, przekaz artystyczny Wiśniewskiego trafia nierzadko w gusta młodych ludzi.

„Wiśniewski był ortodoksyjnym rzeźbiarzem, postrzeganym jako klasyk. Nie tolerował eksperymentalnych form sztuki takich jak np. wideo, instalacji. Co ciekawe, mimo to, że tak się uparł w tych swoich wartościach, to udało mu się pozostawić silny komunikat artystyczny oddziaływujący także na młode pokolenie, które zazwyczaj jest buntownicze” – oceniła Grubba-Thiede.

Alfred Wiśniewski urodził się 21 lutego 1916 r. w Rogoźnie (Wielkopolska). Był absolwentem Szkoły Sztuk Zdobniczych w Poznaniu oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1949–1952 pracował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP) w Poznaniu (obecnie ASP), w latach 1952-1983 w gdańskiej PWSSP (obecna ASP). Na gdańskiej uczelni prowadził jedną z pracowni rzeźby na Wydziale Architektury i Studium Rzeźby; pełnił też m.in. funkcje prorektora.

W 1960 r. otrzymał Nagrodę im. Francesca Nulla na XXX Biennale w Wenecji. Wiśniewski zrealizował m.in. pomnik Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu (1965). W okresie 1953–1954 uczestniczył w renowacji Drogi Królewskiej w Gdańsku, wykonując m.in. detale kamienic i przedproża. Oprócz pomników, licznych portretów i postaci-symboli tworzył także rzeźbę sakralną oraz późny cykl tzw. figur nagrobnych.

W połowie lat 70. ub. wieku Wiśniewski należał do artystycznego zespołu tzw. Grupy Pięciu, współtworzonej przez trzech uznanych artystów i profesorów ASP w Gdańsku - Sławoja Ostrowskiego, Stanisława Radwańskiego oraz Edwarda Sitka. Zmarł 18 stycznia 2011 r. w Sopocie.

Wystawa dzieł Wiśniewskiego w PGS w Sopocie będzie otwarta do 11 grudnia.(PAP)

rop/ mag/