Marceli Porowski. Fot. PAP/G. Jakubowski
Przedstawiciele władz miasta, duchowieństwa, żołnierze z Kompanii Reprezentacyjnej WP oraz młodzież szkolna wzięli udział w środowej uroczystości odsłonięcia pamiątkowej tablicy ku czci prezydenta powstańczej Warszawy, Marcelego Porowskiego. Tablica poświęcona Marcelemu Porowskiemu znajduje się na murach dawnego Ratusza przy ul. Senatorskiej 16.
„Odsłanianą dziś tablicę powiesiliśmy naprzeciw podobnej, wcześniejszej tablicy poświęconej prezydentowi Starzyńskiemu. Fakt, że obie te tablice znalazły się na murach odbudowanego przedwojennego Ratusza ma szczególną wymowę, jest wyrazem uznania ich działalności dla dobra miasta” – mówił Tadeusz Burchacki z Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, które było inicjatorem stworzenia tablicy ku czci Marcelego Porowskiego.
We wrześniu 1939 r. Porowski był delegatem na dzielnice południowe Warszawy, w latach 1941-1944 - Delegatem Rządu RP na emigracji na m.st. Warszawa. 5 sierpnia 1944 r. został wybrany Prezydentem i Komisarzem Cywilnym stolicy.
„Gdy Warszawa przeżywała najtrudniejsze dni w swojej historii, jeden z naszych poetów (Julian Tuwim – PAP) pisał na obczyźnie, że gdy Polska +z martwych się obudzi i blask wolności ją ozłoci, sprawować będą w niej rządy ludzie wielkiej mądrości i dobroci+. Marceli Porowski niewątpliwie należał do takich ludzi. Niech więc ten wybitny samorządowiec i państwowiec upamiętniony ową tablicą pozostanie w sercach i umysłach warszawiaków” – powiedział zastępca prezydenta Warszawy, Włodzimierz Paszyński.
„Zadajmy sobie pytanie: jakie wartości przekazuje naszemu pokolenia Marceli Porowski? To oczywiście głęboka miłość do ojczyzny, ale także głębokie przywiązanie do zasad demokracji parlamentarnej, która zakłada kompromisy między różnymi układami partyjnymi w imię interesu narodowego oraz wielka wrażliwość na wychowanie młodzieży” – mówił prof. Marian Marek Drozdowski, autor książki Marcelego Porowskiego pt. „Marceli Porowski. Prezydent Powstańczej Warszawy”.
Po odsłonięciu tablicy oraz jej poświęceniu przez bp Piotra Jareckiego złożono pod nią kwiaty.
„Marceli Porowski zawsze był w naszej rodzinie wspominany bardzo ciepło i cieszę się bardzo, że dziś upamiętniamy jego osobę. Dziś spełniły się moje oczekiwania, tym bardziej, że jest on bardzo mało znanym prezydentem powstańczej Warszawy" – powiedziała PAP Jadwiga Porowska, synowa Marcelego Porowskiego, która przyszła na środową uroczystość wraz z wnukami i prawnukami.
„Trudno, żeby Warszawa znała Marcelego Prezydenta, gdyż człowiek o takich zasługach dla Rzeczypospolitej nie znalazł się we właściwym czasie nad Wisłą. Władza ludowa skazała go na karę śmierci (...) Pomysł jego upamiętnienia zrodził się dokładnie przed rokiem, w dniu odsłonięcia pomnika Tadeusza Kościuszki” – tłumaczył w rozmowie z PAP Burchacki.
Fundatorem tablicy poświęconej prezydentowi Porowskiemu jest Citi Bank Handlowy.
Marceli Porowski (ps. „Mazowiecki”, „Wolski”, „Andrzej Sowa”) urodził się w 1894 r. w Woli Bystrzyckiej. Po ukończeniu w 1918 r. Politechniki Petersburskiej rozpoczął pracę w administracji; był m.in. naczelnikiem Wydziału Finansów Komunalnych w Departamencie Samorządu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz dyrektorem Związku Miast Polskich. W latach 30. rozpoczął współpracę z prezydentem Warszawy, Stefanem Starzyńskim.
We wrześniu 1939 r. Porowski był delegatem na dzielnice południowe Warszawy, w latach 1941-1944 - Delegatem Rządu RP na emigracji na m.st. Warszawa. 5 sierpnia 1944 r. został wybrany Prezydentem i Komisarzem Cywilnym stolicy.
Po Powstaniu Warszawskim Porowski powrócił do pracy w administracji. Był m.in. naczelnikiem wydziału i wicedyrektorem Departamentu Samorządu w Ministerstwie Administracji Publicznej. W 1951 r. został aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa. W 1953 r. za działalność w czasie wojny skazano go na karę śmierci, po czym wyrok złagodzono na dożywocie. W 1956 r. Porowskiego zwolniony z więzienia, rok później zrehabilitowano. W 2010 r. został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Marceli Porowski zmarł w 1963 r. w Warszawie.
W 2010 r. został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. (PAP)
wmk
