Kwestia przynależności Wilna i Wileńszczyzny zadecydowały o tym, że Litwa nie poparła Polski w walce z Rosją Sowiecką w 1920 roku – twierdzi czołowy litewski historyk, dziekan wydziału historii Uniwersytetu Wileńskiego, prof. Alfredas Bumblauskas.
2 kwietnia 1939 r. o godzinie 20.45 Walery Sławek w swoim warszawskim mieszkaniu w Alei Szucha strzelił do siebie ze starego browninga, którego używał w 1908 r. w czasie akcji pod Bezdanami. Pomimo przeprowadzonej dwukrotnie transfuzji krwi oraz operacji zmarł wczesnym rankiem następnego dnia nie odzyskawszy przytomności.
15 czerwca 1934 r. członek Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów dokonał w Warszawie zamachu na ministra spraw wewnętrznych Bronisława Pierackiego, który w wyniku odniesionych ran zmarł tego samego dnia. Jedną z konsekwencji jego zabójstwa było utworzenie obozu izolacyjnego w Berezie Kartuskiej dla osób podejrzanych o działalność antypaństwową.
20 marca 1929 r. Sejm uchwalił wniosek o postawienie przed Trybunałem Stanu ministra skarbu Gabriela Czechowicza. Zarzuty dotyczyły m.in. przekazania z budżetu państwa do dyspozycji premiera J. Piłsudskiego 8 mln zł, które przeznaczono na akcję wyborczą BBWR. Było to jedyne w okresie II Rzeczypospolitej postępowanie przed Trybunałem Stanu.
23 kwietnia 1935 r. na Zamku Królewskim w Warszawie Prezydent RP Ignacy Mościcki podpisał tzw. Konstytucję kwietniową. Nowa ustawa zasadnicza przyznawała prezydentowi nadrzędną pozycję wobec innych organów państwa, czyniąc go odpowiedzialnym za jego losy wobec Boga i historii.
Idea oddania hołdu bezimiennym żołnierzom, którzy zginęli za ojczyznę, powstała we Francji po I wojnie światowej. W Polsce pierwsze inicjatywy budowy Grobu Nieznanego Żołnierza miały miejsce w 1921 r. W Warszawie utworzono wówczas Komitet Uczczenia Poległych 1914-1921. Koncepcją tą zajęło się również stowarzyszenie Polski Żałobny Krzyż. Kiedy na budowę pominika udało się zebrać ponad 115 tys. polskich marek inicjatywą zainteresowały się władze.
Zawarcie konkordatu przez państwo polskie zostało zapowiedziane w Konstytucji marcowej z 1921 r., która w art. 114 stwierdzała: "Wyznanie rzymsko-katolickie, będące religią przeważającej większości narodu, zajmuje w państwie naczelne stanowisko wśród równouprawnionych wyznań. Kościół Rzymskokatolicki rządzi się własnymi prawami. Stosunek państwa do Kościoła będzie określony na podstawie układu ze Stolicą Apostolską, który podlega ratyfikacji przez Sejm".
28 kwietnia 1924 r. w Warszawie rozpoczął działalność Bank Polski SA, posiadający wyłączne prawo emisji biletów bankowych, będących prawnym środkiem płatniczym. Z obiegu wycofano wówczas markę polską i wprowadzono złotego. Dokonane zmiany były częścią przeprowadzanej przez rząd Władysława Grabskiego reformy walutowo-skarbowej, która uchroniła Polskę przed katastrofą gospodarczą i polityczną.
26 stycznia 1919 r. przeprowadzone zostały wybory do Sejmu Ustawodawczego. Utworzony w ich wyniku pierwszy parlament niepodległej Polski spełnił swoje zasadnicze zadanie, uchwalając 17 marca 1921 r. Konstytucję. Dokonał tego w ciągu zaledwie dwóch lat w warunkach ciągle toczących się walk o granice państwa i przy ogromnych problemach wewnętrznych.
10 lutego 1920 r. w Pucku odbyły się symboliczne zaślubiny z morzem, zorganizowane dla uczczenia powrotu Polski nad Bałtyk. Reprezentujący Rzeczpospolitą gen. Józef Haller w czasie uroczystości mówił: "Teraz wolne przed nami światy i wolne kraje. Żeglarz polski będzie mógł dzisiaj wszędzie dotrzeć pod znakiem Białego Orła, cały świat stoi mu otworem".