15 marca 1930 r. urodził się Jerzy Dobrowolski, reżyser i satyryk. To przez niego Polacy mówią: "ale się porobiło”, "dla mnie bomba!" i "nie twoja broszka!". Jako aktor, kreacją "męża, z zawodu dyrektora" skarykaturował peerelowską "nomenklaturę".
5 grudnia 1929 r. urodził się Stanisław Bareja, reżyser uważany za niekwestionowanego króla polskiej komedii. Choć filmy takie jak "Miś", "Poszukiwany, poszukiwana" czy "Nie ma róży bez ognia" oraz serial "Alternatywy 4" są jednocześnie świetnymi portretami PRL-owskiej rzeczywistości.
„Rzadko się zdarza, aby śmierć, zadomowiona w teatrze jak rekwizyt, tylokrotnie parodiowana i ośmieszana na scenie, zjawiła się osobiście…” - 3 grudnia 1964 roku w antrakcie spektaklu „Robin Hood” umarł Stefan Bartik; aktor, którego reżyser klasycznych komedii Tadeusz Chmielewski chciał mieć w każdym filmie.
"Wielkie zwycięstwo Staszka Barei nad całą zgrają obrzydliwców w tamtych czasach" - powiedział o "Misiu" grający w nim główną rolę Stanisław Tym. 4 maja przypada 35. rocznica premiery filmu Stanisława Barei, najpopularniejszej, obok "Rejsu" Marka Piwowskiego, polskiej komedii.
Skrzyżowanie Alej Jerozolimskich, al. Jana Pawła II i ul. Chałubińskiego w pobliżu dworca Warszawa Centralna będzie nosić nazwę Rondo Czterdziestolatka - zdecydowali w czwartek stołeczni radni. Nazwa ta nawiązuje do serialu "Czterdziestolatek" z lat 70. XX wieku.
Na Pradze-Południe nie będzie Ronda prezesa Ochódzkiego - stołecznym radnym nie przypadła do gustu postać prezesa klubu sportowego Tęcza z komedii "Miś" odtwarzana przez Stanisława Tyma. W czwartek odrzucili projekt uchwały w tej sprawie.
Stołeczni radni zdecydują w czwartek, czy patronem skrzyżowania ulic Terespolskiej i Stanisławowskiej na Pradze-Południe zostanie bohater filmu "Miś" Ryszard Ochódzki. Miejsce to miałoby nosić nazwę Rondo prezesa Ochódzkiego.
Stanisław Bareja urodził się 5 grudnia 1929 r. w Warszawie. Studiował na wydziale reżyserii łódzkiej filmówki. Studia ukończył w roku 1954, dyplom odebrał dopiero 20 lat później, w 1974 r. W pierwszych latach po studiach występował u innych reżyserów, jako aktor pojawił się m.in. w "Kapeluszu pana Anatola" Jana Rybkowskiego (1957).