Tradycja wschodniego chrześcijaństwa na ziemiach polskich sięga IX wieku, czasów misji świętych braci Cyryla i Metodego - misja nie odegrała znaczącej roli w procesie chrystianizacji ziem polskich. Cyryl i Metody dokonali jednak przełomu w mentalności wiernych, wprowadzając do liturgii język narodowy. Jeszcze do połowy XI w. na terenach Polski istniał obrządek słowiański (obok łacińskiego) i w Krakowie ciągle była celebrowana liturgia zachodnia w języku słowiańskim. Praktyka ta ostatecznie zaniknęła w XV wieku.