Sejm przyjął w czwartek przez aklamację uchwałę wzywającą reżim białoruski do zaprzestania represji wobec polskich aktywistów: Andżeliki Borys i Andrzeja Poczobuta, a także innych więźniów politycznych na Białorusi.
Sejm składa najgłębszy hołd poległym za wolną Polskę i za „Solidarność” oraz wyraża najwyższy szacunek dla wszystkich, którzy zdobyli się na odwagę, żeby przeciwstawiać się uruchomionej 13 grudnia 1981 roku kolejnej machinie zniewolenia narodu polskiego – głosi podjęta w czwartek przez posłów uchwała.
Sejm ustanowił rok 2022 Rokiem Romantyzmu Polskiego. W uchwale wskazano, że w roku 2022 przypadają dwusetne urodziny tej epoki i jest to dobry powód do przypomnienia „duchowego depozytu, jaki pozostawili nam romantyczni bohaterowie, artyści i myśliciele”.
Sejm podjął w piątek uchwałę w 45. rocznicę powstania Komitetu Obrony Robotników, wyrażając wdzięczność tym, którzy „45 lat temu sprzeciwili się komunistycznej obcej władzy i wzięli w obronę polskich robotników”. „Ich odwaga i poświęcenie przyczyniły się do odzyskania niepodległości” – głosi uchwała.
Sejm uczcił w piątek rolę kobiet w solidarnościowej rewolucji lat 80. ubiegłego stulecia. W przyjętej uchwale posłowie wyrazili najwyższe uznanie tysiącom Polek i ich liderkom oraz oddali hołd ich poświęceniu, „pamiętając, że zawsze były i są gotowe stanąć do walki o chleb, wolność i godność”.
Sejm RP wyraża uznanie dla instytucji, jej twórców i pokoleń pracowników, którzy dobrze przysłużyli się rozwojowi gospodarczemu Polski – głosi uchwała ws. upamiętnienia 100. rocznicy powstania Międzynarodowych Targów Poznańskich przyjęta w czwartek przez posłów.
Sejm RP, pamiętając o tragicznych wydarzeniach z czerwca 1976 roku, składa hołd bohaterskim mieszkańcom Radomia, Ursusa i Płocka, a także wyraża najwyższy szacunek dla ich odwagi i poświęcenia – głosi uchwała ws. uczczenia 45. rocznicy Radomskiego Czerwca 1976 roku przyjęta w czwartek przez posłów.
Sejm podjął uchwałę ws. upamiętnienia 75. rocznicy wznowienia „Wiadomości”. Dokument głosi, że redagowane w Londynie pismo było „najpoważniejszym ośrodkiem integrującym polskich emigracyjnych poetów i pisarzy, historyków i krytyków literatury i sztuki, bez względu na przekonania polityczne”.