Dwie procesje Bożego Ciała, dwa incydenty w dwóch różnych miastach i zupełnie inne wyroki, które sporo mówią o ewolucji tolerancji w I Rzeczypospolitej. W 1564 r. procesję Bożego Ciała przerwał w Lublinie Erazm Otwinowski. W 1611 r. w Wilnie – Włoch Franco de Franco. Jeden przeżył, drugi został skazany na śmierć. Co różniło te dwa wydarzenia?
Polska ma piękną tradycję tolerancji wobec innych narodów; Królestwo Polskie było schronieniem dla przedstawicieli wielu nacji, dziś możemy się odwoływać do tej pięknej, polskiej tradycji – mówi ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Ormianin, kapłan obrządku ormiańskiego.
21 stycznia 2014 r. o godz. 18.00 zapraszamy na kolejne spotkanie z cyklu „Odsłony wystawy głównej”. Prof. Igor Kąkolewski wygłosi wykład pt. „Polska – raj dla Żydów? O znakach zapytania w galerii złotego wieku”.
Akt konfederacji warszawskiej, zapewniającej szlachcie Rzeczpospolitej Obojga Narodów swobodę wyznania, został uchwalony przez Sejm 28 stycznia 1573 r. Stał się podstawą polityki wyznaniowej w ówczesnej Polsce i trafił do większości zarysów dziejów tolerancji.