Muzeum Polskie w Rapperswilu. Fot. PAP/P. Supernak
To ważne miejsce na mapie polskich ośrodków kultury na świecie. Trudno sobie wyobrazić badania dotyczące polskiej emigracji bez zasobów Muzeum Polskiego w Rapperswilu – mówi PAP rzecznik IPN dr Rafał Leśkiewicz. W piątek podpisano umowę o kontynuacji działalności placówki w Rapperswilu.
W ostatnich miesiącach sprawę uratowania polskiego muzeum w Szwajcarii wspierał m.in. Instytut Pamięci Narodowej. W lutym 2022 r. prezes IPN dr Karol Nawrocki odwiedził ekspozycję na zamku w szwajcarskim Rapperswilu i spotkał się z pracownikami tej placówki. Podkreślił, że „w tym muzeum oraz w wielu innych zakątkach na świecie uczymy się historii polskiego narodu, który dowodził gotowości do walki o wolność, ale z drugiej strony stawał się też częścią krwioobiegu tych państw, w których znajdował się na skutek emigracji”.
„IPN od wielu lat wspiera Muzeum Polskie w Rapperswilu. Nasi archiwiści zabezpieczali dokumenty archiwalne i skanowali je. Cyfrowe kopie trafiły do Archiwum IPN gdzie są udostępniane naukowcom. W 2018 r. zorganizowaliśmy także dużą konferencję naukową Magna Res Libertas” – powiedział PAP rzecznik IPN dr Rafał Leśkiewicz.
„IPN od wielu lat wspiera Muzeum Polskie w Rapperswilu. Nasi archiwiści zabezpieczali dokumenty archiwalne i skanowali je. Cyfrowe kopie trafiły do Archiwum IPN gdzie są udostępniane naukowcom. W 2018 r. zorganizowaliśmy także dużą konferencję naukową Magna Res Libertas” – powiedział PAP rzecznik IPN dr Rafał Leśkiewicz.
"Magna Res Libertas" w Rapperswilu - konferencja naukowa IPN w 100-lecie polskiej niepodległości
W ramach dotychczasowej współpracy pomiędzy Muzeum Polskim i IPN wydano m.in. obszerny, dwujęzyczny album fotograficzny „Polskie drogi przez Szwajcarię. Losy żołnierzy 2. Dywizji Strzelców Pieszych 1940–1945 na fotografiach ze zbiorów Muzeum Polskiego w Rapperswilu” oraz opracowano dostępne online archiwum cyfrowe umożliwiające dostęp do materiałów o polskich żołnierzach internowanych na terenie Szwajcarii w czasie II wojny światowej. W 2015 roku Muzeum Polskie w Rapperswilu zostało laureatem Nagrody Kustosz Pamięci Narodowej. „To ważne miejsce na mapie polskich ośrodków kultury na świecie. Trudno sobie wyobrazić badania dotyczące polskiej emigracji bez zasobów Muzeum Polskiego w Rapperswilu” – podkreślił rzecznik Instytutu Pamięci Narodowej.
„Znalezienie nowej siedziby Muzeum Polskiego w Rapperswilu to dobra wiadomość. Przechowywane w Muzeum dobra polskiej kultury, często niepowtarzalne i unikatowe znajdą się w nowej siedzibie i tu będą prezentowane, przypominając o polskiej obecności w Szwajcarii w XIX i XX w.” – podkreślił rzecznik IPN. W ten sposób odniósł się do prowadzonych od 2008 r. działań lokalnych władz, które zmierzały do usunięcia Muzeum Polskiego z jego historycznej siedziby. Miejscowe stowarzyszenie „Pro Schloss” pragnęło przenieść na zamek siedzibę miejskiego muzeum. Pojawiały się także pomysły komercyjnego wykorzystania zamku.
P. Gliński: Muzeum Polskie pozostanie w Rapperswilu; w mieście powstanie też oddział Instytutu Pileckiego
W podtrzymanie istnienia i rozwój funkcjonującego od 1870 r. Muzeum Polskiego zaangażowało się Muzeum Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Według przedstawionych w piątek planów MKiDN działalność Muzeum w Rapperswilu będzie koncentrowała się na popularyzacji polskiej historii najnowszej, szczególnie polskiego wkładu w walkę z dwoma totalitaryzmami. Siedziba Muzeum w Rapperswilu znajdzie się w kompleksie Schwanen. Znajdzie się w nim również szwajcarski oddział Instytutu Pileckiego. Pierwszoplanową postacią prezentowaną w oddziale w Rapperswilu będzie patron Instytutu, Witold Pilecki, ale działalność instytutu będzie się też koncentrowała wokół popularyzacji dokonań grupy Aleksandra Ładosia, polskiego dyplomaty w Bernie, stojącego na czele grupy ratującej Żydów z rąk niemieckich okupantów, a także twórcy pojęcia ludobójstwa prawnika Rafała Lemkina oraz Henri Dunanta – twórcy i założyciela Czerwonego Krzyża w powiązaniu z działalnością Polskiego Czerwonego Krzyża.
Ważną częścią działalności instytutu będzie również współpraca z archiwami szwajcarskimi i digitalizacja źródeł dotyczących Polski i Polaków. Instytut Pileckiego będzie popularyzował źródła poświęcone do historii Polski, zgromadzone w internetowym archiwum i przetłumaczone na język angielski. Podobnie jak jego odpowiednik w Berlinie, poprowadzi również działalność edukacyjną i współpracę ze szwajcarskimi szkołami.(PAP)
Autor: Michał Szukała
szuk/ aszw/
