Weteran kpt. Władysław Dąbrowski podczas uroczystości w miejscu przeprawy żołnierzy 2. Korpusu Polskiego przez rzekę Sillaro w Castel San Pietro Terme, 23 bm. PAP/Albert Zawada
Generał Władysław Anders był idealnym strategiem, politykiem. Szliśmy od zwycięstwa do zwycięstwa - powiedział PAP w Bolonii 100-letni major Władysław Dąbrowski, weteran 2. Korpusu Polskiego. Od środy we Włoszech polska delegacja bierze udział w obchodach 80. rocznicy wyzwolenia Bolonii.
Organizatorem uroczystości jest Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Konsulat Generalny RP w Mediolanie.
Jednym z uczestników patriotycznej pielgrzymki do Włoch jest mjr Władysław Dąbrowski. "Jeśli chodzi o nas, 2. Korpus Polski, wyjątkowych mieliśmy przywódców, którzy rozgrywali walkę wspaniale. Anders był idealnym strategiem, politykiem. Szliśmy od zwycięstwa do zwycięstwa" - wspominał mjr Dąbrowski.
Jak mówił, do Bolonii przyleciał, żeby oddać hołd swoim kolegom i dowódcy, podpułkownikowi Zbigniewowi Kiedaczowi.
Przyznał, że prywatnie nie znosił Kiedacza, bo "przyczepiał się do żołnierzy o byle co, ale jako dowódca to był człowiek wspaniały". Dodał, że i tym razem uda się na jego grób i postawi znicz.
Mjr Władysław Antoni Dąbrowski (ur. 6 października 1924 r.) przed wojną mieszkał w Nowogródku, gdzie jego ojciec był rusznikarzem. W kwietniu 1940 r. został aresztowany przez NKWD i deportowany wraz z rodziną z Nowogródczyzny do Kazachstanu.
Został zesłany do Aktiubińskiej Obłasti, gdzie pracował przymusowo w kołchozie im. Kirowa we wsi Sorsajskij. W kwietniu 1942 r. w miejscowości Jangi-Jul w Uzbekistanie wstąpił ochotniczo do formującej się w Związku Radzieckim Armii Polskiej. W Taszkiencie został przydzielony do batalionu szturmowego "S" pod dowództwem Kiedacza, w składzie 5. Kresowej Dywizji Piechoty. Po odbyciu przeszkolenia wojskowego od grudnia 1943 r. służył w 15. Pułku Ułanów Poznańskich na stanowisku kierowcy czołgu. Przebywał kolejno w: Iraku, Palestynie, Libanie i Egipcie.
Na przełomie lutego i marca 1944 r. został przerzucony do Włoch, gdzie następnie przeszedł szlak bojowy 5. Kresowej Dywizji Piechoty 2. Korpusu Polskiego. Uczestniczył w walkach z Niemcami pod Capracottą, a następnie w bitwie o Monte Cassino oraz walkach o wyzwolenie Ankony.
Bitwa o Bolonię, która odbyła się między 9 a 21 kwietnia 1945 r., była ostatnią operacją wojenną 2. Korpusu Polskiego i jedną z ostatnich bitew stoczonych przez wojska alianckie na froncie włoskim. Przełamanie frontu pod Bolonią i wyzwolenie miasta miało decydujące znaczenie dla ostatecznej klęski Niemiec na froncie włoskim. 21 kwietnia 9. Batalion Strzelców Karpackich wkroczył jako pierwszy do Bolonii i zawiesił nad miastem polską flagę. Kilka godzin później do miasta dotarły inne oddziały alianckie.
Żołnierze gen. Władysława Andersa byli owacyjnie witani przez ludność. 9. Batalion Strzelców Karpackich uzyskał miano "bolońskiego", a 17 dowódców otrzymało honorowe obywatelstwo miasta. Senat Bolonii wręczył polskim żołnierzom 215 specjalnie wybitych pamiątkowych medali.
Z Bolonii Katarzyna Krzykowska (PAP)
ksi/ miś/ lm/
