Zwiększenie świadczenia o 50 proc. za każdy miesiąc pracy przymusowej w stosunku do kwoty świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osobom osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Sowiecki zakłada projekt ustawy, którą poparł w piątek Senat.
Za podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia projektu i wniesienia go do Sejmu głosowało 100 senatorów, nikt nie był przeciw i nikt nie wstrzymał się od głosu.
Projekt ustawy został wniesiony przez senacką Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji. Stanowi on realizację postulatu zawartego w petycji obywatelskiej wniesionej do Senatu 24 listopada 2017 r. Autor petycji zwraca się do Senatu o podjęcie inicjatywy ustawodawczej, mającej na celu podwyższenie świadczenia pieniężnego dla osób deportowanych do pracy przymusowej i wykonujących niewolniczą pracę na rzecz III Rzeszy.
Sytuację osób deportowanych do pracy przymusowej reguluje ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o osobach deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Ustawa ta reguluje zasady, wysokość oraz tryb przyznawania świadczenia pieniężnego i innych uprawnień przysługujących osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR).
Zadaniem Państwa Polskiego jest otaczanie opieką, w szczególności osób, które doświadczyły różnych form represji ze strony systemów totalitarnych III Rzeszy i ZSRR – podkreślono.
W uzasadnieniu do przyjętego przez Senat projektu ustawy podano, że "świadczenie od 1 marca 2020 r. wynosi 11,53 zł i przysługuje za każdy pełny miesiąc pracy, nie więcej niż łącznie za 20 miesięcy". "Obecnie maksymalna kwota świadczenia to 229,91 zł. Kwota świadczenia ulega podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja. Zasadnicza większość z osób deportowanych do pracy przymusowej to dziś ludzie starsi, schorowani, wymagający zwiększonej troski i opieki lekarskiej, pielęgniarskiej, socjalnej. Sytuacja ta rodzi również koszty ekonomiczne. Zadaniem Państwa Polskiego jest otaczanie opieką, w szczególności osób, które doświadczyły różnych form represji ze strony systemów totalitarnych III Rzeszy i ZSRR" - podkreślono.
Jak napisano, "ustawą nowelizującą zwiększa się kwotę świadczenia o 50 proc. za każdy miesiąc trwania pracy przymusowej w stosunku do obecnej wysokości kwoty świadczenia pieniężnego".
Świadczenie wynosiłoby: "za 1 miesiąc – 17,29 zł; za 2 miesiące – 34,41 zł; za 3 miesiące – 51,81 zł; za 4 miesiące – 68,91 zł; za 5 miesięcy – 86,23 zł; za 6 miesięcy – 103,38 zł; za 7 miesięcy –120,72 zł; za 8 miesięcy – 137,97 zł; za 9 miesięcy – 155,23 zł; za 10 miesięcy – 172,44 zł; za 11 miesięcy – 189,55 zł; za 12 miesięcy – 206,97 zł; za 13 miesięcy – 224,17 zł; za 14 miesięcy – 241,41 zł; za 15 miesięcy – 258,63 zł; za 16 miesięcy – 275,85 zł; za 17 miesięcy – 293,20 zł; za 18 miesięcy – 310,38 zł; za 19 miesięcy – 327,67 zł; za 20 miesięcy – 344,86 zł".
Jak napisano w uzasadnieniu, "podwyższenie kwoty świadczenia pieniężnego, wychodzi naprzeciw potrzebom tej grupy społecznej, jak również wydaje się być zgodne z oczekiwaniami społecznymi".
Proponuje się, aby ustawa weszła w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia. "Co pozwoli na wypłatę świadczenia uprawnionym osobom, w podwyższonej wysokości, bez zbędnej zwłoki, a także zapewni zachowanie odpowiednio długiego okresu vacatio legis" - wskazano. (PAP)
autor: Katarzyna Krzykowska
ksi/ dap/ pat/
