Stanisław Sobolewski, Wypadek - Sielanki. Źródło: MNK
Prace malarza Stanisława Sobolewskiego udostępniło od piątku zwiedzającym Muzeum Narodowe w Krakowie. Wystawa, zorganizowana w hołdzie Józefowi Czapskiemu, czynna będzie w Pawilonie Czapskiego do 10 grudnia.
Na ekspozycji „Pamięć o Czapskim: Stanisław Sobolewski. Malarstwo” jest 20 prac, pochodzących z różnych cykli twórczości Sobolewskiego.
Artysta opowiada o ludzkich emocjach, ale nie portretuje konkretnych osób. Sobolewski mówił: „Tworzę wszystko z myślą o jednostce i bohaterem wszystkich moich obrazów jest jednostkowy człowiek, mimo że nie jest namalowany explicite”. Na obrazach widać tylko ślady ludzkiej obecności, jakby wycięte z rzeczywistości.
„To piękna refleksja, jaką artysta snuje o nas, o naszej kondycji, o tym jak mija życie” – powiedziała kuratorka wystawy Anna Budzałek.
Obrazy Sobolewskiego odwołują się do egzystencji, traktują o życiu „spajanym cierpieniem”, o zmaganiu się ze sprawami ostatecznymi, które pozostawiają ślad przebytego cierpienia. Te - jak opisywała kuratorka - pełne ukrytej ironii i autoironii cykle: „Krajobraz szpitalny”, „Wesołe miasteczko”, „Perspektywy” i „Mity” oraz „Sielanki” ukazują absurdalną rzeczywistość lat 70., 80., i 90. XX w., ujawniają mechanizmy decydujące o ówczesnej trudnej egzystencji, a jednocześnie prowadzą widza do współczesności.
Stanisław Sobolewski urodził się w 1952 r. w Krakowie. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim (1971–1976) oraz malarstwo w ASP w Krakowie (1974–1979). Dyplom uzyskał w pracowni prof. Zbigniewa Grzybowskiego w 1979 r. W roku akademickim 1989/1990 był stażystą w pracowni prof. Stefana Gierowskiego w ASP w Warszawie. Od 1979 r. jest zatrudniony w Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Tytuł profesora sztuk plastycznych otrzymał w 2000 r. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Uprawia malarstwo sztalugowe. Prace swe pokazywał na 24 wystawach indywidualnych i ok. 100 zbiorowych w kraju i za granicą. (PAP)
bko/ agz/
