Kilkadziesiąt fotografii z życia wybitnej śpiewaczki operowej przełomu XIX i XX wieku Marcelli Sembrich-Kochańskiej będzie można od soboty oglądać na wystawie w Klubie Muzyki i Literatury we Wrocławiu.
„Marcella Sembrich-Kochańska to obok Marii Curie-Skłodowskiej i Heleny Modrzejewskiej najwybitniejsza Polka przełomu XIX i XX wieku. Prezentowaną wystawą chciałbym więc oddać hołd tej wielkiej artystce” - powiedział w rozmowie z PAP autor wystawy Juliusz Multarzyński.
Prezentowane na ekspozycji zdjęcia pochodzą ze zbiorów Muzeum Marcelli Sembrich w Bolton Landing, Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Muzeum Teatralnego w Warszawie oraz ze zbiorów autora wystawy. Na ekspozycję składają się m.in. fotografie artystki, reprodukcje afiszy czy plakatów, wycinki z prasy, a także listy do artystki m.in. od Giuseppe Verdiego, Ignacego Jana Paderewskiego czy Heleny Modrzejewskiej.
Marcella Sembrich-Kochańska (1858-1935) debiutowała w 1877 r. w Atenach. Była solistką oper Drezna, Londynu, Petersburga i Nowego Jorku, występowała gościnnie m.in. w Madrycie, Paryżu, Brukseli oraz we Wrocławiu. Jej partnerami na scenie byli najsławniejsi wówczas artyści operowi jak Enrico Caruso i Mattia Battistini, Adam Didur oraz Jan i Edward Reszke.
„Sembrich-Kochańska pod względem wszechstronnej i praktycznej wiedzy muzycznej nie miała sobie równych wśród śpiewaczek tamtej doby, a ceniono ją zwłaszcza za role mozartowskie i za romantyczne bel canto we wczesnoromantycznych operach włoskich Belliniego, Donizettiego czy Verdiego”- pisze w biografii artystki prof. Małgorzata Komorowska, badaczka dziejów polskiej kultury muzycznej.
Autor wystawy zwrócił uwagę, że „była nie tylko wielką artystką, ale również wielką polską patriotką, co podkreślała przez całą swoja karierę muzyczną”. „Przykładem tego była opera +Cyrulik sewilski+ Rossiniego, gdzie w scenie „lekcja śpiewu” wykorzystywała do nauki śpiewu melodię Chopina „Życzenie”. W programach jej recitali też zawsze figurowały pieśni polskie” – zaznaczył.
„Ponadto w czasie I wojny światowej założyła w Nowym Jorku „The American-Polish Relief Committee”, który działał na rzecz pomocy ofiarom wojny w Polsce, a do którego później dołączył Ignacy J. Paderewski” – mówił.
Multarzyński dodał, że artyści po raz pierwszy spotkali się już w 1880 r. na koncertach w Warszawie, podczas których 20-letni wówczas Paderewski akompaniował 22-letniej Sembrich, później ich drogi często się przeplatały. Oboje też występowali we Wrocławiu, Sembrich-Kochańska wystąpiła tu dwunastokrotnie w Koncerthaus i Stadttheater (dzisiejszej Operze Wrocławskiej), a Paderewski dwukrotnie. „Marzy mi się zatem, aby między Operą Wrocławską a Forum Muzyki stanęła ławeczka poświęcona tym dwojgu artystom i zarazem dwojgu patriotom” – powiedział.
W dniu otwarcia wystawy przewidziano również koncert przygotowany przez artystów z Akademii Muzycznej we Wrocławiu, podczas którego będzie można usłyszeć utwory z repertuaru Marcelli Sembrich-Kochańskiej. Wystawa "Artystka świata Marcella Sembrich-Kochańska (1858-1935)" będzie czynna do 3 września.
Juliusz Multarzyński to artysta fotografik, dziennikarz, wydawca, menadżer kultury. Współpracuje z najważniejszymi instytucjami kultury w Polsce. Autor wielu wystaw fotograficznych w Polsce i na świecie, a także autor albumów fotograficznych. Odznaczony m.in. medalem „Za Zasługi dla Fotografii i Polskiej” nadawanym w 100. rocznicę odzyskania przez Polskę Niepodległości oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. (PAP)
autor: Agata Tomczyńska
ato/ itm/