Dawny i współczesny sprzęt radiowy można oglądać w Muzeum Mazowieckim w Płocku na otwartej w czwartek wystawie prezentującej historię działającej w tym mieście od 1934 r. amatorskiej służby radiowej, nawiązującej łączność za pomocą różnego typu radiostacji.
Przy okazji otwarcia ekspozycji pt. „80 lat krótkofalarstwa w Płocku”, która czynna będzie do 13 listopada, uruchomiono specjalną, okolicznościową radiostację krótkofalarską o nazwie HF80PLOCK.
Wśród eksponatów prezentowanych na wystawie jest m.in. polowa radiostacja krótkofalowa RBM–1, identyczna, jak wykorzystywana na planie serialu telewizyjnego z lat 1966-70 pt. „Czterej pancerni i pies” w scenach prezentujących pracę podczas frontowych zmagań II wojny światowej radiotelegrafistki Lidki Wiśniewskiej, granej przez Małgorzatę Niemirską.
„Krótkofalarstwo to hobby bardzo szlachetne, które wymaga wiedzy fachowej i jednocześnie służy temu, co jest bardzo ważne dla życia społeczeństwa, komunikowania się i porozumiewania się z ludźmi” – powiedział zastępca dyrektora muzeum Tomasz Kordala. Podkreślił, że dzięki amatorskim radiostacjom można nawiązywać łączność nie tylko z mieszkańcami innych miast, krajów czy kontynentów, ale także np. z astronautami przebywającymi w przestrzeni kosmicznej.
Wśród eksponatów prezentowanych na wystawie jest m.in. polowa radiostacja krótkofalowa RBM–1, identyczna, jak wykorzystywana na planie serialu telewizyjnego z lat 1966-70 pt. „Czterej pancerni i pies” w scenach prezentujących pracę podczas frontowych zmagań II wojny światowej radiotelegrafistki Lidki Wiśniewskiej, granej przez Małgorzatę Niemirską.
W ten sposób Kordala przypomniał trwająca kilkanaście minut rozmowę z 2011 r. między płockimi krótkofalowcami a amerykańską astronautką Catherine Grace „Cady” Coleman przebywającą na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, orbitującej wokół Ziemi.
Inicjator tego przedsięwzięcia, wykładowca Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku, krótkofalowiec od 20 lat, dr Daniel Korzan poinformował, że kolejnym „kosmicznym” wydarzeniem będzie sygnał radiowy informujący o płockim klubie krótkofalarskim, nadawany przez chiński lądownik, który ma dotrzeć w kolejnej misji na Księżyc. „Będzie to kolejny rozdział, który otworzymy w tej naszej płockiej eksploracji kosmosu” – dodał.
Korzan zwrócił uwagę, że krótkofalarstwo to hobby, często – jak to ujął - „dziedziczone z pokolenia na pokolenie”, które łączy wiele aktywności. „Jedni tylko słuchają, inni są zapalonymi nadawcami, jeszcze inni budują olbrzymie systemy antenowe. Jedni rozmawiają lokalnie, po sąsiedzku, innych pasjonują łączności dalekie, w tym międzykontynentalne. Są też tacy, którzy startują w zawodach na największą liczbę połączeń w określonym czasie” – podkreślił.
Korzan ocenił, że krótkofalarstwo to, oprócz hobby, „uosobienie edukacji ustawicznej”. „To edukacja permanentna, całożyciowa, ostatni bastion edukacji technicznej” – dodał.
Współorganizatorem wystawy „80 lat krótkofalarstwa w Płocku” jest tamtejsza Komenda Hufca Związku Harcerstwa Polskiego im. Obrońców Płocka 1920 r.
Na ekspozycji zobaczyć można m.in. replikę nadajnika krótkofalowego radiostacji SP1IJ, którego oryginał zbudowano w 1934 r. w I Pułku Radiotelegraficznym w Warszawie, a następnie przekazano płockim harcerzom. Ta amatorska radiostacja działała do wybuchu II wojny światowej. Została rozbita przez hitlerowców po ich wkroczeniu do Płocka we wrześniu 1939 r.
W Polsce pierwsze amatorskie stacje radiowe i kluby krótkofalarskie rozpoczęły działalności w latach 20. XX wieku. W 1925 r. działało już 125 klubów krótkofalowców. W tym czasie powstała założona w Paryżu International Amateur Radio Union, działająca obecnie jako Międzynarodowa Unia Radioamatorska.
Polski Związek Krótkofalowców został założony w 1930 r. Obecnie liczba krótkofalowców w kraju to ok. 15 tys. osób, którzy działają m.in. w ok. 300 amatorskich klubach. Na świecie jest ponad 4 mln krótkofalowców, najwięcej w USA, Niemczech i Japonii. (PAP)
mb/ gma/
