Henry Moore z Knife Edge Two Piece w Perry Green, 1967. Fot. John Hedgecoe
Ponad 20 prac brytyjskiego rzeźbiarza Henry’ego Moore’a, w tym wielkoformatowe rzeźby plenerowe, będzie można od niedzieli zobaczyć na wystawie w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej, oddziale Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Brytyjczyk Henry Moore (1898-1986) to czołowy reprezentant abstrakcji organicznej. Artysta uchodzi za rzeźbiarza, który odegrał ogromną rolę w sztuce europejskiej, a jego twórczość miała istotny wpływ na licznych rzeźbiarzy, w tym także polskich. Dziś prace Moora, których tematem jest postać ludzka i zwierzęca (lub ich grupa), uznawane są za klasykę rzeźby XX w.
Na ekspozycji prezentowanej w Pawilonie Czterech Kopuł będzie można zobaczyć 23 prace powstałe w okresie pięćdziesięciu lat twórczości Moore’a. Wśród prezentowanych dzieł znajdą się m.in. wielkoformatowe rzeźby plenerowe wykonane z brązu.
Organizatorzy wystawy zatytułowanej „Moc natury. Henry Moore w Polsce” podkreślają, że prezentowane prace ilustrują najważniejsze tematy twórczości artysty, takie jak: spoczywające postacie, formy wewnętrzne-zewnętrzne, macierzyństwo czy zwierzęta.
Prezentowane dzieła to również przekrój formatów, w których pracował artysta. Zwiedzający zatem będą mogli zobaczyć zarówno miniatury, jak i rzeźby mierzące ponad cztery metry – jak na przykład „Oval with Points” i „Knife Edge Two Piec”.
Kuratorka wystawy dr Barbara Banaś podkreśliła, że wrocławska ekspozycją daję zwiedzającym okazję do zapoznania się z najistotniejszymi przełomowymi aspektami rozwoju angielskiej rzeźby XX wieku.
„Ilustrują je liczne warianty postaci spoczywającej, która ucieleśniała zainteresowania Moore’a relacjami między figurą a pejzażem i była dla artysty polem do eksperymentowania ze skalą, materiałem i formą. Świetnym przykładem takich radykalnych działań jest przecięcie bryły w +Working Model for Two Piece Reclining Figure Cut+, która do 1987 r. w pomniejszonej wersji była przyznawana najlepszym architektom na świecie razem z nagrodą Pritzkera i jest przykładem eksperymentu fragmentaryzowania figury” - powiedziała kuratorka.
Wrocławska wystawa organizowana jest we współpracy z Fundacją Henry’ego Moore’a w Hertfordshire. Wcześniej była pokazywana w innej formie w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku . Z Wrocławia zaś trafi do Muzeum Narodowego w Krakowie.
W Pawilonie Czterech Kopuł ekspozycję można oglądać od 30 września do 20 stycznia.(PAP)
autor: Piotr Doczekalski
pdo/ agz/
