Danuta Brzosko-Mędryk. Źródło: Państwowe Muzeum na Majdanku
W wieku 94 lat zmarła we wtorek Danuta Brzosko-Mędryk, była więźniarka Pawiaka, Majdanka, KL Ravensbrück i KL Buchenwald, autorka wielu wspomnień z pobytu w obozach - poinformowało na swojej stronie internetowej Państwowe Muzeum na Majdanku.
„Jej nieoczekiwana śmierć to niepowetowana strata dla Muzeum i dla nas wszystkich” - podkreśliło Państwowe Muzeum na Majdanku.
Jak podało Muzeum, Brzosko-Mędryk urodziła się 4 sierpnia 1921 r. w Pułtusku. Podczas niemieckiej okupacji była dwukrotnie aresztowana w Warszawie i osadzona na Pawiaku - w lipcu 1940 r. w trakcie tajnego egzaminu maturalnego i w sierpniu 1942 r. za przynależność do organizacji konspiracyjnej ZWZ-AK. Od stycznia 1943 r. więziona na Majdanku. W kwietniu 1944 r. została przeniesiona do KL Ravensbrück, a następnie do Komanda Lipsk, podobozu KL Buchenwald.
Po wojnie ukończyła studia na Wydziale Stomatologii Uniwersytetu Łódzkiego. Była świadkiem podczas toczącego się w Nowym Jorku procesu ekstradycyjnego byłej nadzorczymi z KL Lublin Herminy Braunsteiner-Ryan oraz w procesie członków załogi Majdanka w Düsseldorfie.
Brzosko-Mędryk należała do Związku Literatów Polskich oraz Unii Polskich Lekarzy Pisarzy. Autorka książek: „Niebo bez ptaków”, „Czy świadek szuka zemsty?”, „Matylda”, „Mury w Ravensbrück”, „Powiedz mojej córce”, „Spirale życia” oraz „Warszawskie dziewczęta”, a także scenariusza do filmu „Zagrożenie” z 1976 roku, opartego na wydarzeniach z procesu Braunsteiner-Ryan.
Była także działaczką społeczną: członkinią Rady Doradczej Fundacji Miejsc Pamięci w Buchenwaldzie i Dorze-Mittelbau, Towarzystwa Opieki nad Majdankiem, Polskiego Związku byłych Więźniów Politycznych Więzień i Obozów Koncentracyjnych oraz Międzynarodowego Komitetu byłych Więźniów Buchenwaldu.
Jak wspomina Państwowe Muzeum na Majdanku, „do końca swych dni starała się spotykać z młodzieżą, brać czynny udział w życiu miejsc pamięci związanych z jej wojennymi losami. Była jedną z inicjatorek budowy Centrum Zdrowia Dziecka. Za swoje zasługi była wielokrotnie odznaczana, w tym Krzyżem Komandorskim OOP, Krzyżem Oficerskim, Krzyżem Kawalerskim OOP oraz Krzyżem Oświęcimskim”.
„Pracownicy Państwowego Muzeum na Majdanku zawsze mogli liczyć na jej pomoc. Wszyscy będziemy pamiętać długie rozmowy, jakie mieliśmy zaszczyt z nią odbyć. Jej wspomnienia oraz nagrana na wideo relacja o II wojnie światowej to dla nas nieocenione źródło wiedzy” - zaznaczyło Muzeum.
Źródło: Państwowe Muzeum na Majdanku
rda/
