Jerzy Woźniak. Fot. Wikimedia Commons
Wystawę poświęconą Jerzemu Woźniakowi, honorowemu prezesowi Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, otwarto we wrocławskim Muzeum Archeologicznym. W czwartek imieniem Jerzego Woźniaka nazwano jedno z rond we Wrocławiu.
Jerzy Woźniak - żołnierz, lekarz i więzień polityczny PRL – zmarły w wieku 89 lat 12 kwietnia 2012 r. W czwartek władze miejskie uczciły rocznicę śmierci żołnierza AK nadając jego imię rondu u zbiegu ulicy Inżynierskiej i Alei Pracy we Wrocławiu.
Ekspozycja przygotowana wspólnie z Ośrodkiem Pamięć i Przyszłość składa się z dwóch części. Pierwsza to 15 plansz, na których przedstawiono najważniejsza wydarzenia z historii Polski z lat 1918 -1990, które wpłynęły na życie Woźniaka. Druga część to 32 plansze, będące ilustracją życia tytułowego bohatera.
Przygotowano również ekspozycję poświęconą pamięci Jerzego Woźniaka, którą można oglądać we wrocławskim Muzeum Archeologicznym.
Ekspozycja przygotowana wspólnie z Ośrodkiem Pamięć i Przyszłość składa się z dwóch części. Pierwsza to 15 plansz, na których przedstawiono najważniejsza wydarzenia z historii Polski z lat 1918 -1990, które wpłynęły na życie Woźniaka. „Druga część to 32 plansze, będące ilustracją życia tytułowego bohatera” - poinformowała PAP rzeczniczka wrocławskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej Katarzyna Maziej-Choińska.
Jerzy Woźniak urodził się 8 listopada 1923 r. w Krakowie. Podczas II wojny światowej walczył w szeregach Armii Krajowej; był uczestnikiem akcji "Burza". W czasie okupacji ukończył szkołę podchorążych i podoficerską.
Po wejściu wojsk sowieckich do Polski ukrywał się i walczył w oddziałach samoobrony AK, później w organizacji NIE i Delegaturze Sił Zbrojnych Rzeszów-Południe.
W 1945 r. walczył w 2. Korpusie Polskim we Włoszech, był także członkiem Delegatury Zagranicznej Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" pod kierownictwem płk. Józefa Maciołka (1946-1947) oraz emisariuszem delegatury WiN w Londynie na teren RP.
W latach 1945-1946 studiował medycynę na Uniwersytecie w Innsbrucku, następnie w Edynburgu. W 1947 r. wrócił do kraju, gdzie został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. Skazano go na karę śmierci, którą zamieniono na dożywotnie więzienie. W 1956 roku wyszedł na wolność, podejmując przerwane studia medyczne. Pracował we Wrocławiu jako pulmonolog.
Woźniak od 1997 r. do 2001 r. sprawował funkcję zastępcy kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w rządzie Jerzego Buzka, zaś od października 2001 r. do lutego 2002 r. był jego kierownikiem. Był członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej oraz Stowarzyszenia Społeczno-Kombatanckiego Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" we Wrocławiu. Przewodniczył Dolnośląskiemu Związkowi Żołnierzy Armii Krajowej.
Za swoją działalność został odznaczony Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami (na emigracji w 1948 r.), Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2003 r.). Był honorowym prezesem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.(PAP)
pdo/ ls/
