Niepublikowane wcześniej wiersze, krótkie felietony i groteski oraz przedruki rękopisów znalazły się w nowej książce Tadeusza Różewicza „to i owo”, która 29 listopada ukaże się nakładem wrocławskiego wydawnictwa Biuro Literackie.
Wydawca ogłosił zapowiedź nowej publikacji autora „Kartoteki” w związku z przypadającymi we wtorek 91. urodzinami poety.
W publikacji znajdują się nowe wiersze Różewicza, w tym utwory "na ty z Czesławem" oraz "zawód: literat". „Tytuł trafnie oddaje zawartość książki Różewicza. Czytelnik znajdzie w niej +to+, co najbardziej go interesuje - wiersze, groteski dramatyczne, zapisy felietonowe, ale i +owo+, czyli rysunki - nie tylko - autorskie, rękopisy drukowanych tu utworów, dedykacje Leopolda Staffa i przyjaciół pisarzy” - podało Biuro Literackie.
W publikacji znajdują się nowe wiersze Różewicza, w tym utwory "na ty z Czesławem" oraz "zawód: literat". „Tytuł trafnie oddaje zawartość książki Różewicza. Czytelnik znajdzie w niej +to+, co najbardziej go interesuje - wiersze, groteski dramatyczne, zapisy felietonowe, ale i +owo+, czyli rysunki - nie tylko - autorskie, rękopisy drukowanych tu utworów, dedykacje Leopolda Staffa i przyjaciół pisarzy” - podało Biuro Literackie.
Wydawca przypomniał, że Różewicz od wielu lat zamierzał opublikować zbiór dedykacji, które napisali dla niego polscy i zagraniczni pisarze. „Echem tamtego pisarskiego planu jest kilkanaście zamieszczonych w +to i owo+ wpisów. Kompletne, jak zapewnia poeta, są dedykacje Leopolda Staffa. Redaktor tomu Jan Stolarczyk uzupełnił go odpowiednimi notami” - podkreślił wydawca.
Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 r. w Radomsku. Gdy wybuchła wojna wstąpił do Armii Krajowej. Po wojnie zdał maturę i zaczął studia na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1947 r. ukazał się tom "Niepokój", uważany za poetycki debiut Różewicza.
W 1949 r. odbył się zjazd literatów w Szczecinie, na którym została ogłoszona stalinizacja literatury, Różewicz nie wziął w nim udziału, ale na oficjalne wprowadzenie poetyki socrealizmu zareagował wycofaniem się z życia publicznego. Latem 1949 r. zamieszkał w Gliwicach. Wydał kolejne tomy wierszy: "Pięć poematów" (1950), "Czas który idzie" (1951), "Wiersze i obrazy" (1952), "Równina" (1954).
Różewicz wprowadził do polskiego dramatu nowy typ bohatera, często bez wyraźnie określonej tożsamości, biernego, nieuporządkowanego wewnętrznie, zbliżonego trochę do bohatera średniowiecznych moralitetów przez to, że jest każdym, a zarazem nikim konkretnym. Swój typ teatru Różewicz nazywa teatrem realistyczno-poetyckim. Poza napisaną w 1959 r. "Kartoteką" najsłynniejsze sztuki Różewicza, to m. in. "Białe małżeństwo", "Stara kobieta wysiaduje", "Odejście głodomora", "Pułapka", "Do piachu".
Od 1968 r. Różewicz mieszka we Wrocławiu. W latach 90. ogłosił dramat "Kartoteka rozrzucona", dwa nowe zbiory wierszy "Płaskorzeźba" i "Recycling. zawsze fragment", "Historię pięciu wierszy", "Nożyk profesora", "Matka odchodzi", "szara strefa" i "Wyjście"
Poeta od pięciu lat związany jest z Biurem Literackim, w którym ukazało się siedem jego książek: „nauka chodzenia”, „Kup kota w worku”, „Wycieczka do muzeum”, „Margines, ale...”, „Kartoteka: reprint”, „Historia pięciu wierszy”, „Wbrew sobie. Rozmowy z Tadeuszem Różewiczem” , a także antologia „Dorzecze Różewicza” z wierszami autora wybranymi i omówionymi przez ponad dwudziestu poetów, uzupełniona filmem Artura Burszty i Jolanty Kowalskiej.(PAP)
pdo/ abe/
