Pamiętniki Romera obejmują zasadniczo okres 1914-1927. Znaczną ich część zajmują opisy działań wojennych szeroko komentowanych przez autora. Dają one wgląd w stan polskiej armii z okresu dwudziestolecia, jej porównanie z armią austriacko-węgierską, a także prezentują ciekawy i niepozbawiony dramatycznych zwrotów życiorys autora - zawodowego oficera.
Jan Romer (1869-1934), gen. broni Wojska Polskiego, oficer zawodowy armii austro-węgierskiej, podczas I wojny światowej walczył we Włoszech i na froncie wschodnim. Po 1918 wstąpił do Wojska Polskiego, brał udział w walkach z Ukraińcami w 1919; kierował Polska Misją Wojskową do Spraw Zakupów we Francji. W 1920 dowodził najpierw dywizją, a później i armią. Po zakończeniu wojny pełnił funkcję inspektora artylerii.
