Jerzy Jarzębski był niesłychanie szczodry w podpowiadaniu nowych pomysłów interpretacyjnych. To zawsze w nim podziwiałem – powiedział PAP literaturoznawca Janusz Margański o zmarłym 25 lutego badaczu i krytyku literatury.
"Znaliśmy się 40 lat. Obaj byliśmy uczniami wielkiego Jana Błońskiego, ale to Jerzy wprowadzał mnie w gombrowiczologię, wtajemniczał w Gombrowicza. Był również znawcą Lema i Schulza. Gdy kiełkowała w Polsce nowa literatura Jerzy przyglądał się jej z dystansem, ale również z zaangażowaniem" – powiedział PAP Janusz Margański, literaturoznawca i tłumacz. "Był wybitnym teatroznawcą i krytykiem, może jednym z najważniejszych w latach 90" – dodał.
"Jerzy był niesamowicie subtelny. W środowiskach naukowym i artystycznym, gdzie panuje hierarchia i ambicje, eksponowane często w sposób brutalny, on należał do osób najżyczliwszych. Mógłbym jeszcze wymienić tylko dwie inne osoby, które podobnie jak on były wychylone w stronę drugiego człowieka, życzliwie przyglądające się dokonaniom młodszych kolegów i ich dążeniom. Był niesłychanie szczodry, jeżeli chodziło o podpowiadanie nowych pomysłów interpretacyjnych. To zawsze w nim podziwiałem" – wspominał Margański.
"Razem należeliśmy do redaktorów wydania krytycznego dzieł zebranych Gombrowicza, w Wydawnictwie Literackim. Tak się składa, że przygotowywałem wydanie krytyczne +Pornografii+ Witolda Gombrowicza. To opracowanie zadedykowałem Jerzemu, bo miałem nadzieję, że uda mi się osobiście ofiarować mu je. Niestety nie doczekał tego, będę musiał zmienić dedykacje na +Pamięci Jerzego Jarzębskiego+" – powiedział Margański.
Jerzy Jarzębski zmarł 25 lutego w wieku 76 lat. Badacz i krytyk współczesnej literatury polskiej, autor książek i esejów, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Studiował polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim; na tej uczelni habilitował się w 1993 r. w zakresie literaturoznawstwa, uczył w Instytucie Filologii Polskiej UJ. Gościnnie wykładał na uczelniach w Europie, Ameryce i Azji. Był krytykiem i historykiem literatury, badaczem literatury polskiej XIX i XX wieku, autorem książek i esejów literackich, takich jak "Gra w Gombrowicza", "W Polsce, czyli wszędzie. Studia o polskiej prozie współczesnej", "Schulz", "Gombrowicz", "Wszechświat Lema", "Miasta - rzeczy - przestrzenie". Urodził się 22 sierpnia 1947 r. w Bytomiu. Był wieloletnim pracownikiem naukowym Uniwersytetu Jagiellońskiego, członkiem Komitetu Nauk o Literaturze PAN oraz zarządu Polskiego PEN Clubu. Zasiadał w jury Nagrody Literackiej Nike, Nagrody im. Witolda Gombrowicza, Nagrody Fundacji im. Kościelskich. (PAP)
Autor: Tomasz Szczerbicki
szt/ aszw/
