W piątek ukazał się nowy singiel „Similling” Alanis Morissette – kanadyjskiej piosenkarki, która w październiku 2020 r. zamierza zagrać koncert w Polsce. Piosenka zapowiada pierwszą od 8 lat płytę artystki.
„Smilling” to druga piosenka - obok „Reason I Drink” - zapowiadająca płytę „Such Pretty Forks In the Road”, której premiera nastąpi 1 maja 2020 r. Autorką tekstu do singla jest sama wokalistka oraz Michael Farrell, znany ze współpracy z angielskim muzykiem Stevenem Patrickiem Morrisseyem i amerykańską piosenkarką R&B Macy Gray - producentem Alex Hope. Utwór pierwotnie napisany został do musicalu „Jagged Little Pill” i, w wykonaniu Elizabeth Stanley, znajduje się też na jego oficjalnej ścieżce dźwiękowej.
Morissette zapowiedziała także trasę koncertową na 2020 r. podczas której 10 października wystąpi w Warszawie w hali EXPO XXI. Oprócz Polski – do której artystka przyjedzie pierwszy raz w historii - odwiedzi też m.in. Irlandię, Danię, Anglię, Niemcy, Holandię, Węgry, Włochy i Hiszpanię.
Trasa ma uczcić 25. rocznicę wydania pierwszej międzynarodowej płyty, a trzeciej w całym dorobku Morissette - „Jagged Little Pill”, której sprzedaż wyniosła ponad 33 mln egzemplarzy, dzięki czemu znalazła się też na 1. miejscu rankingu „Billboard 200”. To właśnie na tej płycie znalazła się popularna w latach 90. XX w. piosenka „Ironic” (nominowana do dwóch nagród Grammy w 1996 r.), która dała artystce międzynarodową sławę i która w serwisie Youtube osiąga obecnie liczbę ponad 136 mln wyświetleń. Morissette w trakcie trasy zagra też utwory ze swojego najnowszego albumu.
Gościem specjalnym podczas europejskich koncertów będzie Liz Phair – amerykańska wokalistka i kompozytorka, której pierwszy studyjny album „Exile in Guyville” (1993) został uznany przez magazyn „Rolling Stone” za jeden z „500 najlepszych albumów wszechczasów”.
Alanis Morissette to 45-letnia kanadyjska wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów i muzyk – gra na harmonijce ustnej, flecie i instrumentach klawiszowych. Jej utwory można zaliczyć do rocka i popu alternatywnego oraz gatunku „contemporary”, post grunge’u i indie rocka. Od dziecka inspirowała ją piosenkarka Olivia Newton-John (znana m.in. z musicalu „Grease”) – Morissette poszła kiedyś nawet do jej domu i przed domofon powiedziała „Cześć, nazywam się Alanis. Chcę cię pewnego dnia poznać i zostać sławna, tak jak ty”.
Na scenie muzycznej obecna jest od początku lat 90 XX w., jednak pierwszą piosenkę („Fate Stay with Me”) napisała w wieku 9 lat. Wydała ją dwa lata później dzięki pomocy kanadyjskiego muzyka i producenta Lesliego Howe’a, który zabrał ją też do Nowego Jorku na spotkanie z producentami muzycznymi (przeżycie to opisała później w utworze „UR”, z płyty „Supposed Former Infatuation Junkie”). Swoich sił próbowała także w telewizji – wzięła udział w programach muzycznych „You Can’t Do That on Television”, z którego zrezygnowała po pierwszym sezonie, i „Star Search” – odpadła po pierwszej rundzie.
W 1990 r. Morissete wraz z kanadyjską wytwórnią MCA Records wydała pierwszą płytę „Alanis” z energiczną, taneczną muzyką, porównywaną przez krytyków do popowych artystów takich jak Tiffany, Pauli Abdul czy Debbie Gibson. Pierwszy singel z płyty ( „Too Hot”) dostał się na kanadyjską listę Top 10, a Morissette dostała wtedy nagrodę Juno - zwaną „kanadyjską Grammy” - w kategorii Najlepiej zapowiadający się artysta (Nominowana była także za Singel roku i Najlepszy album dance). Rok później wydała kontynuację płyty „Now Is The Time” - niestety źle odebraną, przez Morissette straciła kontrakt z wytwórnią.
Punktem zwrotnym w jej artystycznym życiu było spotkanie w Los Angeles z producentem Glenem Ballardem, który namówił ją do zaimprowizowania słów do jego melodii. W ten sposób w ciągu 20 minut powstała piosenka „Perfect”, która trafiła na sprzedaną w 33 mln egzemplarzy płytę „Jagged Little Pill”. W 1995 r. płyta Morissette zdobyła cztery nagrody Grammy za Album roku i Najlepszy Album rockowy oraz Najlepszy kobiecy występ rockowy i Najlepszą piosenkę rockową dla utworu „You Oughta Know”.
Po spotkaniu z Ballardem utwory artystki nabrały charakteru autobiograficznego. Kiedy przeprowadziła się do USA, stworzyła o tym piosenkę „Unprodigal Daughter” z albumu „Feast on Scraps”. Pisała także o miłości do życia („You Learn”), miłosnych zauroczeniach („Head Over Feet”) i o patriarchacie panującym w tej rzeczywistości („Right Through You”).
W 1998 r. Morissette wydała kolejną płytę „Supposed Former Infatuation Junkie”, która różniła się znacznie od jej międzynarodowego debiutu – była o wiele bardziej wyważona i stonowana – i przyniosła jej nominację do nagrody Grammy. Tego samego roku nagrała też album akustyczny „MTV Unplugged” i piosenkę „Uninvited” na ścieżkę dźwiękową do filmu „Miasto aniołów” (dostała za nią dwie nagrody Grammy).
W kolejnych latach nagrała także płyty „Under Rug Swept” (2002), „So-Called Chaos” (2004) i „Jagged Little Pill Acoustic” (2005, z okazji dziesięciolecia płyty „Jagged Little Pill”). W 2005 r. podsumowała 10 lat twórczości albumem „The Collection”, który promował skomponowany przez Seala singiel „Crazy”. W tym samym roku nagrała też piosenkę „Wunderkind” na ścieżkę dźwiękową filmu „Opowieści z Narnii: Lew, Czarownica i Stara Szafa”, za którą otrzymała kolejną nominację do nagrody Grammy. W serwisie Youtube zasłynęła w tym czasie teledyskiem parodiującym piosenkę „My Humps” zespołu The Black Eyed Peas.
W całej karierze nagrała jeszcze dwie płyty „Flavors of Entanglement” (2008) i „Havoc and Bright Lights” (2012) i od tamtego czasu omijała studio nagraniowe. Od 1999 r. Alanis Morissette pojawia się także na ekranie. Zagrała m.in. w filmach „Dogma” i „Jay i Cichy Bob kontratakują” w reżyserii Kevina Smitha, w serialach „Seks w wielkim mieście” i „Trawka” oraz w sztuce „Monologi waginy”. Powstały także o niej trzy książki: jej biografia autorstwa Paula Cantina (1997), „Death of Cinderella” Stuarta Colesa (1999) i „Alanis Morissette. Psychologia kariery” Andrzeja Budy (2001).
Singla „Smiling” można posłuchać na internetowych platformach muzycznych, takich jak Spotify i iTunes. Cała płyta „Such Pretty Forks In the Road” jest już dostępna w amerykańskiej przedsprzedaży.(PAP)
autorka: Karolina Sarniewicz
kas/ pat/