Grand Prix X Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego w Radomiu otrzymał Teatr IMKA z Warszawy za spektakl „Dzienniki” w reżyserii Mikołaja Grabowskiego. Festiwal zakończył się w piątek przed północą. Międzynarodowe jury pod przewodnictwem Jacka Wakara przyznało również nagrody: zespołową, dla aktorów, reżysera oraz dwa wyróżnienia.
Nagrodę reżyserską otrzymał Mikołaj Grabowski za reżyserię dwóch spektakli – „Dzienniki” w Teatrze IMKA w Warszawie oraz „Wspomnienia polskie” w Teatrze Powszechnym w Radomiu.
Równorzędne nagrody aktorskie otrzymali: Vincent Aubert - odtwórca roli Gombrowicza w spektaklu „Czekając na Nobla” (reż. Ewa Kraska), zrealizowanym przez francuski teatr Compagnie ITEK w Reims oraz Wojciech Malajkat za rolę Sędziego Śledczego H. w spektaklu „Zbrodnia z premedytacją” (reż. Izabella Cywińska) – w wykonaniu Teatru Polonia w Warszawie.
Nagrody przyznano także: Januszowi Łagodzińskiemu za rolę w spektaklu „Wspomnienia polskie” oraz Tatianie Nersisian za oprawę plastyczną przedstawienia „Ślub” w reż. Aleksandra Januszkiewicza w Białoruskim Państwowym Teatrze Lalek w Mińsku.
Nagrodę zespołową otrzymał reżyser Christoph Bochdansky oraz twórcy spektaklu „Marsz, marsz Gombrow...ski”, zrealizowanego w Białostockim Teatrze Lalek.
Wyróżnienia dostali: Ewa Kraska za reżyserię spektaklu „Czekając na Nobla” oraz Karolina Łękawa za rolę w spektaklu „Wspomnienia polskie”.
O Grand Prix trwającego do soboty w Radomiu X Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego walczyło dziesięć teatrów z Polski oraz z Francji, Niemiec, Białorusi i Argentyny. Poza konkursem swoje spektakle zaprezentowały też szkoły teatralne z Krakowa, Londynu i Białegostoku.
Patronat nad X Międzynarodowym Festiwalem Gombrowiczowskim objął minister kultury i dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski.
Festiwal nieprzypadkowo odbywa się w Radomiu. W podradomskiej Wsoli znajduje się pałacyk, który kiedyś należał do Jerzego Gombrowicza, starszego brata pisarza, gdzie Gombrowicz spędzał wakacje; obecnie mieści się tutaj Muzeum Witolda Gombrowicza. Znawcy jego twórczości twierdzą, że w tym miejscu powstał zarys "Ferdydurke".
Witold Gombrowicz (1904-1969) to jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku - prozaik, dramaturg i eseista. Debiutował zbiorem opowiadań psychologiczno-fantastycznych "Pamiętnik z okresu dojrzewania" w 1933 roku. Utrzymana w tonie groteski powieść "Ferdydurke" (1937) zarysowała główne problemy jego twórczości: znaczenie formy oraz ról społecznych w stosunkach między ludźmi i w ich psychice. Jego inne znane utwory to: "Iwona, księżniczka Burgunda", "Ślub", "Trans-Atlantyk", "Pornografia" i "Kosmos". Zagadnienia intelektualno-artystyczne oraz informacje biograficzne przyniosły "Dziennik 1953-1956", "Dziennik 1957-1961", "Dziennik 1967-1969".
Jego utwory były przekładane na języki obce oraz inscenizowane w wielu teatrach na świecie. Zmarł w 1969 r. we Francji.(PAP)
ilp/ sto/
