Do czwartku osoby reprezentujące instytucje kultury, organizacje społeczne, związki twórcze, uczelnie artystyczne i inne podobne instytucje oraz osoby prywatne mogą zgłaszać kandydatów do 6. edycji Nagrody im. Zygmunta Huebnera „Człowiek teatru”. Uroczyste wręczenie nagrody nastąpi 25 marca.
Jak przypomniała w komunikacie Fundacja Teatru Myśli Obywatelskiej im. Zygmunta Huebnera, nagrodę ustanowiono, by promować ludzi podejmujących dzieło Huebnera i wartości, którym przez całe życie był wierny, a także, aby zwrócić uwagę społeczną na "trud organizowania działań teatralnych w duchu myśli obywatelskiej" i wyróżnić osoby "wszechstronne, których praca przyczynia się do rozwoju teatru".
Kandydatów do Nagrody im. Zygmunta Huebnera mogą zgłaszać osoby reprezentujące instytucje kultury, organizacje społeczne, uczelnie artystyczne, związki twórcze i podobne instytucje, a także osoby prywatne.
W skład kapituły 6. edycji nagrody wchodzą członkowie Rady Fundacji: Ewa Dałkowska, Barbara Borys-Damięcka, Joanna Huebner–Wojciechowska, Janusz Gajos, Krystyna Janda, Kazimierz Kaczor, Stanisław Radwan, Jacek Sieradzki, Allan Starski, a także laureaci poprzednich edycji. Dotychczas nagrodę tę otrzymali: Jerzy Trela, Anna Augustynowicz, Jan Englert, Jacek Głomb i Piotr Cieplak.
Kandydatury wraz z uzasadnieniem należy przesyłać na adres: nagroda@fundacjahubnera.org.pl lub - pocztą tradycyjną: Fundacja Teatru Myśli Obywatelskiej im. Zygmunta Huebnera, ul. Czarnieckiego 2/5, 01-511 Warszawa z dopiskiem "Nagroda" na kopercie. Zgłoszenia będą przyjmowane do 31 stycznia br.
Zygmunt Huebner (ur. 23 marca 1930 r., zm. 12 stycznia 1989 r.) był absolwentem warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. W 1952 r. ukończył Wydział Aktorski, a cztery lata później reżyserię.
Jako reżyser zadebiutował w 1956 r., a po czterech latach objął kierownictwo artystyczne Teatru Wybrzeże w Gdańsku. Zapraszając do współpracy m.in. Konrada Swinarskiego, Andrzeja Wajdę, Zbigniewa Cybulskiego i Bogumiła Kobielę, uczynił z Wybrzeża najgłośniejszy poza stolicą teatr.
W 1963 r. Huebner rozpoczął budowanie kolejnej sceny - Starego Teatru w Krakowie. Za jego dyrekcji odbyły się w Starym premiery m.in. "Nie-Boskiej komedii" Zygmunta Krasińskiego, "Fantazego" Juliusza Słowackiego, "Woyzecka" Georga Buechnera i "Pokojówek" Jeana Geneta. W 1969 r. ingerencje władz w repertuar Starego Teatru zmusiły Huebnera do złożenia dymisji.
Przed kolejnym wyzwaniem Huebner stanął w 1974 roku, budując nowy zespół Teatru Powszechnego. Zaangażował do niego m.in. tych, z którymi pracował już wcześniej w Gdańsku i Krakowie, oraz aktorów innych warszawskich teatrów (m.in. Olgierda Łukaszewicza, Bronisława Pawlika, Stanisława Zaczyka) oraz grupę młodzieży (Ewę Dałkowską, Joannę Żółkowską). Na otwarcie Powszechnego wystawiono "Sprawę Dantona" w reż. Andrzeja Wajdy. Tam też sam Huebner stworzył swoje najgłośniejsze przedstawienia: "Odpocznij po biegu" Władysława Terleckiego, "Zemstę" Aleksandra Fredry, "Lot nad kukułczym gniazdem" Kena Keseya, "Garderobianego" Ronalda Harwooda i "Medeę" Eurypidesa.
Huebner był również cenionym aktorem teatralnym, telewizyjnym i filmowym. Popularność dała mu rola majora Henryka Sucharskiego w filmie "Westerplatte" w reżyserii Stanisława Różewicza (1967). Grał też m.in. w filmach: "Blaszany bębenek" Volkera Schloendorffa (1979) i "Przypadek" Krzysztofa Kieślowskiego(1981).
Występował w spektaklach TV, m.in. jako prokurator w "Małej ankiecie" Petersa Karvasa w reż. Jana Łomnickiego (1970), Zawisza w "Twarzy pokerzysty" Józefa Hena w reż. Stanisława Wohla (1974), nauczyciel w "Kartotece" Tadeusza Różewicza w reż. Krzysztofa Kieślowskiego (1979).
Przez wiele lat był dziekanem Wydziału Reżyserii Warszawskiej PWST, stałym felietonistą "Odry" i "Dialogu", autorem kilku książek, autorem dramatu "Ludzie cesarza"(PAP).
autor: Daria Porycka
dap/ pat/
