Jeszcze w tym roku ukaże się w Czechach książka historyka z Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau Adama Cyry o losach rotmistrza Witolda Pileckiego „Ochotnik do Auschwitz. Witold Pilecki 1901-1948” – poinformował w środę PAP autor publikacji.
Książka została już przetłumaczona. „Ukaże się jeszcze w tym roku. Prace wydawnicze są na ukończeniu” – poinformował Cyra.
Autor powiedział, że obok biografii bohaterskiego rotmistrza elementem publikacji jest pełna treść sporządzonego przez niego raportu, który powstał w 1945 roku. Opisał w nim pobyt w niemieckim obozie Auschwitz, dokonania w konspiracji obozowej i swoją ucieczkę. Raport jest oskarżeniem ludobójczego systemu panującego w obozie. W maszynopisie liczy on około 100 stron.
Pierwsze polskie wydanie książki „Ochotnik do Auschwitz. Witold Pilecki 1901-1948” ukazało się w 2000 roku nakładem Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Rodzin Oświęcimskich, które grupuje byłych więźniów, ich rodziny oraz osoby zainteresowane historią niemieckiego obozu.
Witold Pilecki urodził się w 1901 roku w Rosji, dokąd władze carskie zesłały jego rodzinę za udział w powstaniu styczniowym. Po powrocie do wskrzeszonej Polski w latach 1918-1920 służył w wojsku. Walczył z bolszewikami, m.in. w bitwie warszawskiej.
Obok biografii bohaterskiego rotmistrza elementem publikacji jest pełna treść sporządzonego przez niego raportu, który powstał w 1945 roku. Opisał w nim pobyt w niemieckim obozie Auschwitz, dokonania w konspiracji obozowej i swoją ucieczkę. Raport jest oskarżeniem ludobójczego systemu panującego w obozie. W maszynopisie liczy on około 100 stron.
Po wybuchu II wojny światowej wziął udział w kampanii wrześniowej. Tuż po klęsce współtworzył konspirację. W listopadzie 1939 roku był jednym z organizatorów Tajnej Armii Polskiej, która weszła później w skład Związku Walki Zbrojnej.
W 1940 roku, gdy Niemcy utworzyli obóz Auschwitz, zaproponował dowództwu, że dobrowolnie przedostanie się do niego, by zbierać informacje oraz utworzyć ruch oporu. Specjalnie dał się zatrzymać podczas łapanki. Jako Tadeusz Serafiński został deportowany do obozu we wrześniu 1940 roku. Utworzył tam Związek Organizacji Wojskowej, którego członkami byli m.in. Bronisław Czech, Xawery Dunikowski i Stanisław Dubois. Pilecki opracowywał pierwsze raporty o ludobójstwie w Auschwitz, które trafiały na Zachód.
W kwietniu 1943 roku uciekł z obozu. Po ucieczce sporządził raport dla Komendy Głównej AK, w którym alarmował o zbrodniach w Auschwitz na Polakach, Cyganach i masowej zagładzie Żydów, pisząc na temat obozowych krematoriów z komorami gazowymi w Auschwitz II–Birkenau.
Był jednym z dowódców Kedywu AK. Walczył w Powstaniu Warszawskim. Trafił do niemieckiej niewoli. Więziony był w stalagach Lamsdorf i Murnau. Po wyzwoleniu wstąpił do 2. Korpusu Polskiego. Na osobisty rozkaz gen. Władysława Andersa przedostał się do Polski, by prowadzić działalność wywiadowczą dla 2. Korpusu. Nie zareagował na rozkaz ucieczki z Polski wydany przez Andersa. Po wojnie napisał obszerniejszą wersję raportu dotyczącego Auschwitz.
W maju 1947 roku rtm Pilecki został aresztowany przez UB. Torturowany wyznał żonie: „Oświęcim to była igraszka”. Został oskarżony m.in. o działalność wywiadowczą na rzecz rządu emigracyjnego. W procesie tzw. Grupy Witolda został skazany na śmierć. Wyrok wykonano 15 maja 1948 roku. Miejsce pochówku jest nieznane. W 1990 roku wyrok na rotmistrza Pileckiego został unieważniony. W 2006 roku, podczas obchodów 62. rocznicy Powstania Warszawskiego, prezydent Lech Kaczyński przyznał Witoldowi Pileckiemu pośmiertnie Order Orła Białego.
Brytyjski historyk Michael Foot w opublikowanej w 1978 roku książce „Sześć twarzy odwagi” zaliczył rotmistrza do sześciu najodważniejszych ludzi ruchu oporu podczas II wojny światowej. (PAP)
szf/ hes/
