Syn Anny Walentynowicz Janusz Walentynowicz (4P), premier Mateusz Morawiecki (2L), marszałek Sejmu Elżbieta Witek (P), poseł PiS Antoni Macierewicz (L) podczas uroczystego odsłonięcia tablicy upamiętniającej Annę Walentynowicz na terenie Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Fot. PAP/P. Supernak
Premier Mateusz Morawiecki wziął udział w odsłonięciu na terenie Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie tablicy upamiętniającej Annę Walentynowicz – działaczkę Wolnych Związków Zawodowych i współtwórczynię NSZZ „Solidarność”.
W sobotniej uroczystości uczestniczyli także m.in. matka premiera Jadwiga Morawiecka, marszałek Sejmu Elżbieta Witek, prezes IPN Jarosław Szarek, syn Anny Walentynowicz Janusz Walentynowicz, dyrektor Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL Jacek Pawłowicz oraz wiceprezes PiS Antoni Macierewicz.
Anna Walentynowicz (1929-2010)
Na tablicy upamiętniającej Annę Walentynowicz widnieje napis: "W tym budynku w 1982 r. była więziona Anna Walentynowicz (1929-2010). Uczestniczka Gdańskiego Grudnia '70, działaczka Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, matka Solidarności, więziona, internowana i prześladowana przez władze PRL. Zginęła 10 IV 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Cześć jej pamięci!".
"Historia życia Anny Walentynowicz - ściśle zespolona z losami Polaków w XX wieku - jest jak portret zbiorowy polskich robotników wstających z kolan, by zbuntować się przeciwko komunizmowi. Zawsze skromna, swoje życie traktowała jako służbę" - napisał o Annie Walentynowicz autor jej obszernej biografii, historyk Sławomir Cenckiewicz, nazywając przy tym Annę Walentynowicz "Anną Solidarność".
W tym roku - 15 sierpnia - minęła 90. rocznica urodzin Anny Walentynowicz. W 1970 r. brała ona udział w antykomunistycznych protestach robotniczych w Trójmieście i w strajku w Stoczni Gdańskiej. Od 1978 r. działała w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża. Udostępniała mieszkanie jako punkt kontaktowy, redagowała i kolportowała niezależne pismo "Robotnik Wybrzeża" oraz współorganizowała obchody rocznic Grudnia'70 i kultywowała pamięć ofiar komunistycznego mordu na robotnikach. Była prześladowana przez funkcjonariuszy komunistycznego państwa i wielokrotnie zatrzymywana na 48 godzin.
Anna Walentynowicz na celowniku SB
W sierpniu 1980 r. Walentynowicz została zwolniona z pracy. Stało się to bezpośrednią przyczyną wybuchu 14 sierpnia strajku w Stoczni Gdańskiej. Pierwszym postulatem protestujących było przywrócenie jej do pracy. Wspólnie z Aliną Pieńkowską doprowadziła do kontynuacji strajku 16 sierpnia i przeobrażenia go w strajk solidarnościowy z robotnikami strajkującymi w innych zakładach pracy. Zapoczątkowana tym narastająca fala strajków i protestów w wielu miejscach Polski zmusiła komunistów do negocjacji i zawarcia porozumienia ze strajkującymi oraz doprowadziła do powstania NSZZ "Solidarność".
Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 r. Walentynowicz była internowana i więziona. W następnych latach kontynuowała działalność na rzecz niepodległości Polski. Była przeciwniczką obrad Okrągłego Stołu i konsekwentnie domagała się powrotu do idei i postulatów Solidarności.
Anna Walentynowicz, którą w 2006 r. prezydent Lech Kaczyński odznaczył Orderem Orła Białego, zginęła 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie Tu-154M pod Smoleńskiem. Była w polskiej delegacji, która zmierzała na uroczystości z okazji 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. (PAP)
autor: Katarzyna Krzykowska
ksi/ itm/
