W wieku 85 lat zmarła dr n. med. Grażyna Przybylska-Wendt, działaczka opozycji w latach PRL, jedyna kobieta w prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w 1980 r., społecznik, założycielka powołanego w 1987 r. Stowarzyszenia Hospicyjno-Paliatywnego „Hospicjum Płockie”.
"W imieniu rodziny z głębokim żalem zawiadamiamy, że odeszła do wieczności wyjątkowa osobowość dla płockiej jak i ogólnopolskiej +Solidarności+, jedyna kobieta w prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" w 1980 r., dr n. med. Grażyna Przybylska-Wendt. Niech spoczywa w pokoju wiecznym" - oświadczył w środowym komunikacie Region Płocki NSZZ "Solidarność". Opublikował też na swej stronie internetowej nekrolog rodziny, w którym podano, że pogrzeb dr Grażyny Przybylskiej-Wendt odbędzie się 11 stycznia na Cmentarzu Komunalnym w Płocku.
Jak poinformowano w nekrologu, dr Grażyna Przybylska-Wendt odeszła 7 stycznia, po długotrwałej chorobie. "Kochała bliskich, przyjaciół, znajomych, ludzi wokół siebie, Boga i Ojczyznę. Niech odpoczywa w zasłużonym spokoju" - napisała w nekrologu rodzina zmarłej.
Jak podaje wydawnictwo, Grażyna Przybylska-Wendt działała w "Solidarności" od września 1980 r. organizując m.in. struktury związku w środowisku służby zdrowia, będąc też wiceprzewodniczącą Komisji Zakładowej w płockim Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym; członkiem Prezydium Komisji Krajowej, a także członkiem zespołu redakcyjnego ówczesnego niezależnego "Biuletynu Informacyjnego". Po ogłoszeniu stanu wojennego została 13 grudnia 1981 r. internowana w ośrodku odosobnienia w Strzebielinku, a następnie Bydgoszczy-Fordonie, Gołdapi, Darłówku - z internowania zwolniona w marcu 1982 r.
O śmierci dr Grażyny Przybylskiej-Wendt poinformowało też w środę na swym internetowym profilu społecznościowym Stowarzyszenie Hospicyjno-Paliatywne "Hospicjum Płockie" pod wezwaniem św. Urszuli Ledóchowskiej, podkreślając, iż zmarła do 1995 r. prowadziła tę placówkę społecznie przy współudziale wolontariuszy. "Odeszła kobieta, która chciała zrobić w życiu bardzo wiele i wiele udało się jej zrobić; niezwykle ciepła, wrażliwa, charyzmatyczna, bardzo zaangażowana w rozwój ruchu hospicyjnego, wspierająca innowacyjne działania, zawsze służąca swoją wszechstronną wiedzą, radą i pomocą. Pani Grażyno, dziękujemy za wszystko..." - napisali w pożegnaniu pracownicy "Hospicjum Płockiego".
Według "Encyklopedii Solidarności", Grażyna Przybylska-Wendt urodziła się 13 stycznia 1935 r. w Chojnicach - była absolwentką Akademii Medycznej w Łodzi, doktorem nauk medycznych, anestezjologiem, specjalistą medycyny sądowej, pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi i Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Płocku, a także kierownikiem tamtejszej miejskiej i wojewódzkiej stacji pogotowia ratunkowego, autorką licznych prac naukowych, publicystycznych, a także wspomnieniowych i poetyckich.
Jak podaje wydawnictwo, Grażyna Przybylska-Wendt działała w "Solidarności" od września 1980 r. organizując m.in. struktury związku w środowisku służby zdrowia, będąc też wiceprzewodniczącą Komisji Zakładowej w płockim Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym; członkiem Prezydium Komisji Krajowej, a także członkiem zespołu redakcyjnego ówczesnego niezależnego "Biuletynu Informacyjnego". Po ogłoszeniu stanu wojennego została 13 grudnia 1981 r. internowana w ośrodku odosobnienia w Strzebielinku, a następnie Bydgoszczy-Fordonie, Gołdapi, Darłówku - z internowania zwolniona w marcu 1982 r.
"Encyklopedia Solidarności" podkreśla m.in., iż Grażyna Przybylska-Wendt była działaczką podziemnych struktur tego związku, w latach 1986-89 przewodniczącą Zarządu Organizacji Regionu Płockiego "Solidarności", od 1987 r. zaangażowaną w działalność Grupy Roboczej Komisji Krajowej domagającej się zwołania jej w składzie z 1981 r. Do lipca 1988 r. była rozpracowywana przez Wydział III WUSW w Płocku w ramach SOR krypt. "Długa".
Od 1989 r., według "Encyklopedii Solidarności", Grażyna Przybylska-Wendt należała do ZChN, a w latach 1990-94 była wiceprzewodniczącą Rady Miasta Płock. W latach 2000-07 angażowała się w działalność Caritas Diecezji Płockiej – Hospicjum Domowe i Hospicjum Stacjonarne. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. (PAP)
mb/ dki/