Wnętrze Teatru Wielkiego w Łodzi. 09.02.1967. Fot. PAP/CAF/Gładysz
19 stycznia minie 55 lat od chwili, gdy podczas przedstawienia „Halka” po raz pierwszy podniosła się kurtyna w Teatrze Wielkim w Łodzi. W ramach tego jubileuszu największa łódzka scena przygotowuje galę z fragmentami pierwszych operowych premier oraz wystawy przedstawiające historię teatru.
Teatr Wielki w Łodzi oficjalnie zainaugurował swoją działalność 19 stycznia 1967 r. premierą "Halki" Stanisława Moniuszki. Od tego czasu przedstawił publiczności ponad 330 premier. Przez ponad pół wieku wystawił przeszło 7500 spektakli, które obejrzało ponad 6 milionów widzów.
"Kolejne lata potwierdzały, jak bardzo słuszna była decyzja o budowie sceny operowej w Łodzi. Wspaniali realizatorzy i znakomite zespoły artystyczne w ciągu 55 lat zaprezentowały 333 premiery operowe i baletowe, zrealizowano 25 edycji Łódzkich Spotkań Baletowych z udziałem wszystkich najważniejszych światowych zespołów, a na scenie Teatru wystąpiły największe gwiazdy światowej wokalistyki i baletu" – podkreśliła rzeczniczka tej sceny Katarzyna Suwald.
Dodała, że uzupełnieniem artystycznej działalności opery były gościnne zagraniczne występy w krajach całej Europy, wystawy, warsztaty operowe i zajęcia edukacyjne z udziałem najmłodszych widzów.
Podsumowaniem tego okresu będzie zaplanowana na 22 i 23 stycznia gala jubileuszowa.
"Aby tradycji stało się zadość, na gali widzowie usłyszą i zobaczą fragmenty oper +Halka+ i +Straszny dwór+ Stanisława Moniuszki, +Kniazia+ Igora Aleksandra Borodina i +Carmen+ Georgesa Bizeta - spektakli, które były wystawione na otwarcie teatru w 1967 roku" – poinformowała rzeczniczka.
Za pulpitem dyrygenckim stanie czterech dyrygentów od dawna związanych z teatrem: maestro Tadeusz Kozłowski, Wojciech Michniewski, Andrzej Knap i Adam Banaszak. "Będą wspomnienia, będą życzenia i upominki, i będzie dobra zabawa w najlepszym wykonaniu naszych solistów z towarzyszeniem chóru, baletu i orkiestry" – zapewniła Suwald.
Koncertowi towarzyszyć będą dwie wystawy przedstawiające historie łódzkiej sceny operowej. Na pierwszą - "Mój teatr" – złożą się fotografie Chwalisława Zielińskiego, który ponad 30 lat swojego artystycznego życia spędził w Teatrze Wielkim w Łodzi dokumentując premiery, szeregowe spektakle, Łódzkie Spotkania Baletowe i wszystkie inne wydarzenia.
Druga wystawa zatytułowana "Ryszard Kaja – scenograf teatru największego" poświęcona będzie pracy tego artysty w teatrze. "Pokażemy na niej nie tylko projekty kostiumów, dekoracji i plakatów, ale również to jak Ryszard Kaja widział ludzi teatru, tych z którymi się zaprzyjaźnił i z którymi pracował" – wyjaśniła rzeczniczka.
Siedzibą łódzkiego Teatru Wielkiego od 55 lat jest gmach przy placu Dąbrowskiego. Budowa siedziby Teatru Narodowego, (taka była początkowo jego nazwa) rozpoczęła się w 1949 r. i trwała aż 18 lat. Niemająca własnej siedziby opera, wystawiała przedstawienia głównie na scenie Teatru im. Jaracza; przygotowała w sumie 27 premier operowych i 9 baletowych.
Od sezonu 1966/1967 zarządzeniem Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi zmieniono jej nazwę na Teatr Wielki w Łodzi, a opera przeniosła się do gmachu teatru przy placu Dąbrowskiego.
W 2012 roku budynek opery został gruntownie zmodernizowany kosztem 47 mln zł, z czego ponad 31 mln zł pochodziło z funduszy unijnych. (PAP)
autor: Bartłomiej Pawlak
bap/ itm/
