Nienasycenie, wieczny brak, zapełnianie pustki – to główne motywy scenicznej adaptacji słynnej powieści Gustava Flauberta „Pani Bovary”, którą przygotowuje zespół Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Premiera przedstawienia - w sobotę.
Dla reżysera spektaklu Kuby Kowalskiego „Pani Bovary”, to powieść o kondycji ludzkiej, o poczuciu nienasycenia i wiecznego braku, co jego zdaniem jest doświadczeniem ludzi żyjących w każdych czasach.
„Dla młodego pokolenia, które jako tako się w tej Polsce odnajduje, zjawisko takiego nienasycenia - chociaż wszystkie potrzeby podstawowe i więcej niż podstawowe są zaspokojone - ale tej wiecznej chęci więcej i dalej jest czymś bardzo aktualnym” - powiedział Kowalski.
Główna bohaterka powieści i spektaklu Emma swoje wyobrażenie o miłości i relacjach z innymi ludźmi buduje na książkach, marzy o miłości idealnej, opisanej w romansach. Wychodzi za mąż za wdowca Karola Bovary'ego, rodzi dziecko, ale nie czuje się spełniona. W poszukiwaniu szczęścia wdaje się w romanse, żyje ponad stan, co doprowadza ją do bankructwa. Ostatecznie popełnia samobójstwo.
„To jest też opowieść o szaleństwie, o działaniu wbrew racjonalności. Emma Bovary jest taką postacią, która się nie zatrzymuje, ale przekracza granice, konwenanse, jest outsiderką, jedną z pierwszych outsiderek w historii literatury” – dodał Kowalski.
Adaptację powieści na utwór sceniczny przygotowali Julia Holewińska i Kuba Kowalski. Muzykę - którą na scenie gra na żywo zespół trzech muzyków – skomponował Radek Duda. W roli Emmy wystąpi Justyna Bartoszewicz, a w roli Karola - Marek Szkoda.
Powieść realistyczno-psychologiczna Gustawa Flauberta „Pani Bovary, czyli dzieje prowincji” została wydana w 1857 r. Była wstrząsająca dla wielu czytelników i krytyków w ówczesnej Francji; pisarz został posądzony o obrazę moralności i propagowanie cudzołóstwa. Główna bohaterka Emma to kobieta łamiąca tradycyjne normy obyczajowe. W powieści tej Flaubert zawarł też obraz obyczajów prowincji francuskiej drugiej połowy XIX w.
Od postaci Emmy Bovary pochodzi pojęcie bovaryzmu oznaczające postawę rozczarowania wynikającą z poczucia niezgodności pomiędzy wyidealizowanym obrazem własnej osoby a rzeczywistością, a także skłonność do egzaltacji i sentymentalizmu przy jednoczesnym deprecjonowaniu rzeczywistości.(PAP)
ren/ mhr/
