Urodził się 2 maja 1939 r. w Pawłowicach w rodzinie nauczycielskiej.
W 1959 r. został członkiem PZPR.
Dwa lata później ukończył Wyższą Szkołę Ekonomiczną w Sopocie.
Rozpoczętą w trakcie studiów pracę w aparacie Zrzeszenia Studentów Polskich, kontynuował również po zakończeniu nauki.
Początki działalności politycznej Cioska
Początkowo pełnił funkcję sekretarza Komitetu Wykonawczego Rady Naczelnej Zrzeszenia Studentów Polskich. W następnych latach był jej wiceprzewodniczącym, a od 1969 r. do 1973 r. przewodniczącym.
W latach 1973-1975 stał na czele Rady Głównej Federacji Socjalistycznych Związków Młodzieży Polskiej.
W 1971 r. został zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR.
Od 1972 r. do 1985 r. był posłem na Sejm.
W wieku 36 lat mianowany został I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego w Jeleniej Górze.
Ciosek w rządzie
W listopadzie 1980 r. powrócił do Warszawy na stanowisko ministra ds. współpracy ze związkami zawodowymi. W rządzie pozostawał do roku 1985, przez rok kierując jednocześnie ministerstwem pracy, płac i spraw socjalnych.
Po powołaniu gabinetu Zbigniewa Messnera został kierownikiem Wydziału Społeczno-Prawnego KC PZPR.
W lipcu 1986 r. został sekretarzem KC, obejmując również stanowisko przewodniczącego Komisji Prawa i Praworządności oraz Zdrowia Moralnego KC PZPR.
Od stycznia 1988 r. był sekretarzem generalnym Rady Krajowej PRON.
W czerwcu 1988 r. objął funkcję zastępcy członka Biura Politycznego KC, a w grudniu tego roku został jego członkiem.
Ciosek w czasie obrad okrągłęgo stołu
W rozmowach poprzedzających okrągły stół, a także w trakcie jego obrad, był jedną z najważniejszych postaci, uczestnikiem poufnych spotkań i negocjacji.
Kandydując z listy krajowej w wyborach z 4 czerwca 1989 r. poniósł porażkę.
W listopadzie 1989 r. został ambasadorem Polski w Moskwie. Funkcję tę pełnił do 1996 r.
Po powrocie do kraju był doradcą prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego ds. międzynarodowych. (PAP)
mjs
