Urodził się 16 grudnia 1927 r. w Warszawie. W czasie okupacji niemieckiej od 1943 r. walczył w oddziale partyzanckim Armii Krajowej. Po zakończeniu wojny był członkiem Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”. W 1947 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Urodził się 16 grudnia 1927 r. w Warszawie.
W czasie okupacji niemieckiej od 1943 r. walczył w oddziale partyzanckim Armii Krajowej.
Po zakończeniu wojny był członkiem Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”.
W 1947 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Początkowo pracował w Ministerstwie Skarbu, a następnie w Ministerstwie Finansów.
W latach 1952-1955 był zatrudniony w Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych.
Później do 1961 r. w Miejskiej Komisji Planowania Gospodarczego w Warszawie.
Od 1961 r. do 1978 r. pracował w redakcji miesięcznika „Więź”.
Przez wiele lat związany z Klubem Inteligencji Katolickiej w Warszawie: od 1965 r. do 1972 r. był jego wiceprezesem, a w latach 1972-1981 i 1984-1989 sekretarzem. Był także członkiem władz międzynarodowego ruchu intelektualistów katolickich „Pax Romana”.
W 1980 r. pełnił funkcję eksperta Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej, a następnie doradcy Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.
W 1981 r. został powołany przez Krajową Komisję Porozumiewawczą na kierownika ekspertów „Solidarności" zgrupowanych w ramach Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych.
W latach 1981-1985 był członkiem Prymasowskiej Rady Społecznej.
Od 1982 r. współpracował z redakcją „Królowej Apostołów” i „Gościa Niedzielnego”.
W 1983 r. został doradcą Lecha Wałęsy. Od 1987 r. doradzał Krajowej Komisji Wykonawczej.
Wszedł w skład Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym NSZZ „Solidarność”.
Odegrał bardzo istotną rolę w rozmowach przygotowujących Okrągły Stół. W trakcie jego obrad brał udział w pracach zespołu do spraw gospodarki i polityki społecznej.
W wyborach w czerwcu 1989 r. dostał się do Senatu jako kandydat Komitetu Obywatelskiego "Solidarność".
W Senacie I kadencji (1989-1991) pełnił funkcję wicemarszałka oraz I wiceprzewodniczącego Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego (do 1990 r.).
Był członkiem Ruchu Obywatelskiego – Akcja Demokratyczna (ROAD), później Unii Demokratycznej i Unii Wolności.
W komisjach sejmowych zajmował się głównie budżetem, sprawami gospodarczymi oraz samorządem terytorialnym.
W 2001 r. został senatorem z listy Bloku „Senat 2001".
W latach 2003-2005 zasiadał w kole senackim Unii Wolności, później Partii Demokratycznej.
W 2004 r. kandydował jako przedstawiciel Unii Wolności do Parlamentu Europejskiego. Nie dostał się, mimo, że w okręgu warszawskim zajął drugą pozycję po Bronisławie Geremku. Później, również bez powodzenia, w 2005 r. startował do Senatu.
Po śmierci Bronisława Geremka 13 lipca 2008 r. zajął jego miejsce w Parlamencie Europejskim. Jako eurodeputowany należy do Grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy. Jest członkiem m.in. Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Spraw Konstytucyjnych.
Andrzej Wielowieyski odznaczony jest Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i francuskim Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej.
