Wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego Wanda Zwinogrodzka (C) odznaczyła medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” amerykańskiego pianistę Garricka Ohlssona (3P) podczas uroczystości w siedzibie MKiDN w Warszawie. Fot. PAP/L. Szymański
Amerykański pianista Garrick Ohlsson otrzymał w czwartek z rąk wiceminister kultury Wandy Zwinogrodzkiej Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Jego kreacje współtworzą historię pianistyki XX i XXI wieku - powiedział zastępca dyrektora NIFC Maciej Janicki.
W czwartek w siedzibie MKiDN odbyła się uroczystość wręczenia amerykańskiemu pianiście Garrickowi Ohlssonowi Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
Zastępca dyrektora Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina Maciej Janicki w laudacji na cześć pianisty powiedział, że jest on "jednym z najświetniejszych współczesnych artystów; jedną z najważniejszych osobowości życia muzycznego, której kreacje współtworzą historię pianistyki XX i XXI wieku".
"Tryumfator Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina w 1970 r., od lat ceniony jest na całym świecie, jako wybitny chopinista, otwierający tzw. amerykańską szkołę interpretacji i praktyki wykonawczej Chopina, ale także, jako niezwykle wszechstronny pianista o bogatym repertuarze" - podkreślił Janicki.
Dodał, że "imponująca dyskografia artysty, regularnie koncertującego na wszystkich kontynentach, obejmuje obok najwyżej cenionych przez specjalistów i zdobywających szerokie uznanie słuchaczy kompletów dzieł wszystkich Chopina, także m.in. albumy z utworami Beethovena, Skriabina, Liszta, Griega, Brahmsa, Rachmaninowa czy Debussy'ego; chętnie sięga Garrick Ohlsson także po muzykę mniej znaną, zapomnianą lub tę najbardziej współczesną". Podkreślił, że "jego odczytanie utworów Chopina wnosi wyjątkowy wkład w obecność dzieła polskiego kompozytora we współczesnym świecie".
Zastępca dyrektora NIFC zwrócił uwagę, że Ohlsson "ze szczególnym zamiłowaniem sięga też po inną polską literaturę muzyczną - twórczość Karola Szymanowskiego, Witolda Lutosławskiego, a także ostatnio, na zaproszenie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, Juliusza Zarębskiego i Ignacego Jana Paderewskiego, tworząc kreacje pianistyczne najwyższej próby, które w istotny sposób przyczyniają się do utrwalania dzieł tych kompozytorów w zbiorowej świadomości słuchaczy różnych kręgów kulturowych".
"Polska za sprawą Konkursu Chopinowskiego dała początek mojej karierze, więc można powiedzieć, że jest dla mnie jak matka albo ojciec. Polska dała mi także rozpoznawalność i uznanie na najwyższym szczeblu, ponieważ kiedy jesteśmy młodymi artystami jesteśmy nierozpoznawalni w środowisku, w tym kraju bardzo szybko zyskałem popularność" - powiedział PAP Ohlsson.
Zaznaczył jednak, że wygrana w konkursie wiązała się także z wielkimi oczekiwaniami wobec niego i wielką odpowiedzialnością. "Oni oczekiwali ode mnie naprawdę wspaniałych rzeczy, nie dobrych, lecz wspaniałych. Myślę, że ta presja, a z drugiej strony możliwości, jakie stoją przed młodym artystą, nie jest zła, ale trochę niekomfortowa. Powiedziałbym, że to nie była najłatwiejsza rzecz do przebrnięcia" - wyznał amerykański pianista.
"Tutaj dostałem uznanie, a także czuję niezwykle emocjonalną więź z tym miejscem, bez której nie mógłbym żyć" - podkreślił pianista.
Garrick Ohlsson jest zwycięzcą VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1970), Konkursu im. Busoniego (1966) oraz Konkursu Pianistycznego w Montrealu (1968). Wpływ na rozwój artysty mieli Claudio Arrau, Olga Barabini, Tom Lishman, Sascha Gorodnitzki, Rosina Lhevinne oraz Irma Wolpe.
Przez długi czas był uznawany przede wszystkim za jednego z czołowych wykonawców muzyki Chopina, lecz jego repertuar obejmuje niemal całą literaturę fortepianową (ponad 80 koncertów od Haydna i Mozarta po wiek XXI, w tym wiele utworów skomponowanych specjalnie dla niego). Artysta w ostatnim czasie występował m.in. w Liverpoolu, Madrycie, a razem z Orkiestrą Filharmonii Petersburskiej (dyr. Yuri Temirkanov) odbył tournee po USA i dał serię recitali w Los Angeles, Nowym Jorku, Nowym Orleanie, Pradze i na Hawajach.
Jako zamiłowany kameralista współpracuje m.in. z kwartetami Takacs, Emerson oraz Clevelandzkim i Tokijskim. Ohlsson jest współzałożycielem FOG Trio (z wiolonczelistą Michaelem Grebanierem i skrzypaczką Jorją Fleezanis); występował również z tak legendarnymi artystkami, jak Magda Olivero, Jessye Norman i Ewa Podleś. Dokonał wielu nagrań, m.in. dla Arabesque, RCA Victor Red Seal, Angel, BMG, Delos, Haenssler, Nonesuch, Telarc i Virgin Classic.
Uznanie krytyki zyskał 10-płytowy album z kompletem sonat Beethovena (Bridge Records) – jedna z płyt została wyróżniona nagrodą Grammy (2008). Pianista nagrał również m.in. Poematy Skriabina, Tańce czeskie Smetany, etiudy Debussy’ego, Bartóka, Prokofiewa (Hyperion), płytę Close Connections z utworami współczesnymi, dwupłytowy album z sonatami Liszta i Skriabina (Bridge Records), ostatnio zaś – płytę z fortepianową muzyką solową Manuela de Falli (Hyperion). Wystąpił także w filmie dokumentalnym The Art of Chopin (2010), który powstał z okazji obchodów Roku Chopinowskiego. W 2015 r. Garrick Ohlsson był jurorem XVII Konkursu Chopinowskiego w Warszawie. (PAP)
autor: Katarzyna Krzykowska
ksi/ agz/
