75 lat temu, 22 lutego 1947 r., Sejm Ustawodawczy przyjął ustawę o amnestii. Jej celem było rozbicie wciąż bardzo silnego podziemia antykomunistycznego. Amnestia objęła ponad 75 tys. osób. Mimo obietnic reżimu wiele z nich trafiło ponownie do więzień, niektóre skazano na śmierć.
65 lat temu, 27 kwietnia 1956 r., Sejm PRL uchwalił ustawę o amnestii, która oznaczała uwolnienie tysięcy więźniów politycznych. „Amnestia miała być aktem łaski, a nie zadośćuczynienia. Nie zamierzano niczego odwoływać, niczego demaskować, nikomu przywracać czci” – pisała po latach adwokat Aniela Steinsbergowa.
75 lat temu, 8 września 1945 r., były szef Kedywu AK płk Jan Mazurkiewicz „Radosław” wydał odezwę, w której nakłaniał żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego do ujawnienia się przed władzami komunistycznymi. Jego postawa uznawana jest za zdradę motywowaną dążeniem do uratowania tysięcy akowców.
Śląscy adwokaci zaapelowali o amnestię dla skazanych za drobne przestępstwa i abolicję dla ściganych za podobne występki . Ich zdaniem, byłby to dobry i odwołujący się do tradycji gest w stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości.
Multimedialny komiks „Amnestia”, opowiadający o rozbiciu przez antykomunistycznych partyzantów radomskiego więzienia w 1945 r., opracował oddział IPN w Lublinie. Komiks ma formę aplikacji do zainstalowania na tabletach i smartfonach.