Delegacja z Polski, na czele z szefem Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Lechem Parellem złożyła w czwartek w Zułowie na Litwie wieniec przed tablicą pamiątkową poświęconą marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Złożono także kwiaty przy Dębie i Steli Ponarskiej w Alei Pamięci Narodowej w Zułowie.
Delegacja z Polski, na czele z szefem Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Lechem Parellem złożyła w czwartek (25 września) w Zułowie na Litwie wieniec przed tablicą pamiątkową poświęconą marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Złożono także kwiaty przy dębie i Steli Ponarskiej w Alei Pamięci Narodowej w Zułowie.
15 września 1990 roku, na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie odbył się powtórny pogrzeb Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego - adiutanta Józefa Piłsudskiego i dyplomaty, którego skuteczne działania podczas II wojny światowej umożliwiły powstanie Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Kazimierz Sosnkowski, jeden z najbliższych współpracowników komendanta Józefa Piłsudskiego, przez żołnierzy był nazywany po prostu szefem. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku zaprasza na wystawę poświęconą temu wybitnemu wojskowemu.
"Bibuła - Tajna Drukarnia Józefa i Marii Piłsudskich" przygotowała cykl czerwcowych wydarzeń związanych z obchodzonym w Łodzi Rokiem Rewolucji 1905 r. Są one związane z wystawą czasową "Bruk stłoczonych głów", którą można już oglądać w siedzibie "Bibuły" przy ul. Wschodniej 19.
„Józef Piłsudski i faszystowskie Włochy. Postać polskiego marszałka we włoskiej prasie i publicystyce tamtych czasów" - to hasło debaty, jaka odbyła się w stacji Polskiej Akademii Nauk w Rzymie w związku z 90. rocznicą śmierci marszałka. Zwracano uwagę na skrajnie różne oceny jego dokonań i decyzji.
140 lat temu, 9 czerwca 1885 r., urodził się generał brygady WP, minister spraw wewnętrznych i premier rządu polskiego w okresie międzywojennym gen. Felicjan Sławoj-Składkowski. Był szefem najdłużej w II RP urzędującego gabinetu.
Urząd prezydenta w czasach II Rzeczpospolitej sprawowały trzy osoby: Gabriel Narutowicz, Stanisław Wojciechowski i Ignacy Mościcki. Pierwszy z nich został zabity kilka dni po zaprzysiężeniu, drugi zrezygnował po zamachu majowym w 1926 r., a trzeci postąpił podobnie we wrześniu 1939 r., ale najpierw wyjechał do Rumunii.