25 sierpnia 1948 r. we Wrocławiu rozpoczął się Światowy Kongres Intelektualistów w Obronie Pokoju. Wzięło w nim udział kilkuset pisarzy, artystów i naukowców reprezentujących 46 państw. Przebieg obrad w dużym stopniu podporządkowany został dyrektywom Kremla, mającym na celu mobilizowanie światowej opinii publicznej przeciwko „imperialistom amerykańskim”. Organizując szeroką kampanię „na rzecz pokoju” Związek Sowiecki prowadził jednocześnie intensywne prace nad własnym programem nuklearnym.
26 października 1952 r. w atmosferze terroru odbyły się wybory do Sejmu PRL pierwszej kadencji. Były one całkowicie zmanipulowane przez specjalną grupę z Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Prawdziwe wyniki głosowania nie są znane. Oficjalnie ogłoszono, że w wyborach wzięło udział 95% uprawnionych. Spośród nich 99,8% poprzeć miało jedyną listę kandydatów zgłoszoną przez „Front Narodowy”, złożoną z członków PZPR, ZSL i SD oraz niewielkiej grupy „bezpartyjnych”.
W dniach 25-27 kwietnia 1957 r. w Warszawie obradował I Konstytucyjny Zjazd Związku Młodzieży Socjalistycznej. Organizacji ideologicznie, politycznie i organizacyjnie podporządkowanej PZPR i co roku zasilającej jej szeregi kilkudziesięcioma tysiącami nowych towarzyszy. Związek Młodzieży Socjalistycznej powstał w styczniu 1957 r. z połączenia Rewolucyjnego Związku Młodzieży i Związku Młodzieży Robotniczej, organizacji założonych w czasie rozpadu ZMP w okresie października 1956 r.
Na obradującym w Warszawie w dniach 15-18 maja 1957 r. IX plenum KC PZPR Władysław Gomułka wystąpił przeciwko tzw. rewizjonistom, czyli działaczom partyjnym popierającym kontynuowanie i rozszerzanie demokratyzacji zapoczątkowanej w październiku 1956 r.