Dwie ekspozycje - jedną prezentującą wojnę polsko-bolszewicką na plakatach oraz drugą, przypominającą polsko-francuskie związki w okresie 1918-1921 - otwarto we wtorek w Muzeum Wojska Polskiego Warszawie pod wspólnym tytułem "Do broni!".
Po zajęciu Kijowa przez oddziały Wojska Polskiego 7 maja 1920 r. w Polsce zapanował entuzjazm. Powstała sytuacja niepokoiła jednak marszałka Józefa Piłsudskiego. Armie bolszewickie, choć poważnie ucierpiały, nie zostały rozbite i szybko mogły odzyskać zdolność bojową. Tymczasem ponad połowa Wojska Polskiego zaangażowana była w utrzymanie ogromnego obszaru zajętego w wyniku ofensywy.
Idea oddania hołdu bezimiennym żołnierzom, którzy zginęli za ojczyznę, powstała we Francji po I wojnie światowej. W Polsce pierwsze inicjatywy budowy Grobu Nieznanego Żołnierza miały miejsce w 1921 r. W Warszawie utworzono wówczas Komitet Uczczenia Poległych 1914-1921. Koncepcją tą zajęło się również stowarzyszenie Polski Żałobny Krzyż. Kiedy na budowę pominika udało się zebrać ponad 115 tys. polskich marek inicjatywą zainteresowały się władze.
17 stycznia 1945 r. do zniszczonej niemal doszczętnie Warszawy wkroczyli żołnierze 1 Armii Wojska Polskiego. Walki o opanowanie miasta trwały zaledwie kilka godzin, gdyż dowództwo niemieckie, obawiając się okrążenia, wycofało większość swoich sił ze stolicy.
13 listopada 1904 r. Polska Partia Socjalistyczna zorganizowała na Placu Grzybowskim w Warszawie demonstrację, w czasie której doszło do starć z rosyjską policją i wojskiem. Po obu stronach byli zabici i ranni. Wydarzenia te były pierwszym, od czasu Powstania Styczniowego, zbrojnym wystąpieniem polskiej organizacji przeciwko władzy carskiej.
2 października 1944 r., po 63 dniach heroicznego i samotnego boju prowadzonego przez powstańców z wojskami niemieckimi, przedstawiciele KG AK płk Kazimierz Iranek-Osmecki i ppłk Zygmunt Dobrowolski podpisali w kwaterze SS-Obergruppenfhrera Ericha von dem Bacha w Ożarowie akt kapitulacji Powstania Warszawskiego. Powstanie Warszawskie było największą akcją zbrojną podziemia w okupowanej przez Niemców Europie. Planowane na kilka dni, trwało ponad dwa miesiące.