100 lat temu, 6 kwietnia 1922 r., Sejm Ustawodawczy przyjął ustawę o włączeniu Wileńszczyzny do Polski. Był to ostatni epizod kształtowania się wschodniej granicy II RP oraz jedna z przyczyn trwającego do końca międzywojnia konfliktu polsko-litewskiego.
Gen. Żeligowski był żołnierzem i zasadą jego działań było wykonywanie rozkazów. Wydaje się jednak, że później był rozczarowany, ponieważ wierzył, że dojdzie do stworzenia federacji, a nie inkorporacji Litwy Środkowej – mówi dr Dariusz Fabiusz, autor biografii „Generał Lucjan Żeligowski (1865-1947). Działalność wojskowa i polityczna”.
150 lat temu, 17 października 1865 r. w Oszmianie urodził się Lucjan Żeligowski, generał Wojska Polskiego, w czasie I wojny światowej dowódca dywizji w I Korpusie Polskim, podczas wojny polsko-bolszewickiej dowódca Frontu Litewsko-Białoruskiego, później Grupy Operacyjnej. W 1920 r. na czele 1 DP Litewsko-Białoruskiej zajął Wilno i Wileńszczyznę, proklamując utworzenie Litwy Środkowej.
Litewski punkt widzenia na spór o Wilno między Polską a Litwą w okresie międzywojennym był tematem środowej dyskusji w stołecznym Domu Spotkań z Historią. Podczas niej zaprezentowano nowy numer kwartalnika „Karta”, dot. relacji polsko-litewskich w latach 1920-1938.