IPN oznaczy grób Józefa Korola plakietą weterana. Był nie tylko powstańcem

Monika Kobylańska z IPN przypomniała, że Józef Korol urodził się 18 grudnia 1900 roku w Strzelcach Wielkich (obecnie Strzelce Opolskie - PAP). W 1917 roku przerwał naukę w gimnazjum w Opolu, ponieważ 1 grudnia powołany został przymusowo do armii niemieckiej. Od 1 marca 1918 roku walczył na froncie francuskim. Zdemobilizowany został 28 grudnia w stopniu sierżanta i aspiranta na oficera.

W 1919 r. wstąpił z ojcem do POW Górnego Śląska w Oleśnie. Podjął studia prawnicze we Wrocławiu, ale zrezygnował i zaangażował się w działalność wywiadowczą na rzecz Polski. Od stycznia 1920 roku pracował bezpłatnie w Polskim Komisariacie Plebiscytowym, gdzie został przydzielony do służby wywiadowczej. Brał czynny udział w III powstaniu śląskim, walcząc na odcinku Myśline-Grodzisko. Pod koniec maja 1921 roku, z rozkazu polskiego wywiadu, wstąpił do niemieckiej organizacji bojowej "Regiment Schuster”, a następnie "Arbeitsgemeinschaft Rossbach”, gdzie był dowódcą plutonu do 18 grudnia 1921 roku. Wówczas zgłosił akces do policji specjalnej. Został powołany do Dyrekcji Policji w Zabrzu. W maju 1922 roku zbiegł do Polski. Został zdekonspirowany jako pracownik polskiego wywiadu. W odwecie Niemcy aresztowali jego ojca i brata.

Korol podjął pracę w służbie samorządowej w Świętochłowicach. Ukończył prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W Świętochłowicach awansował na zastępcę starosty.

1 września 1929 roku otrzymał awans na podporucznika rezerwy. Niedługo potem kierownictwo sieci dywersji pozafrontowej Oddziału II poleciło włączyć Korola w prace sabotażowo-dywersyjne. Przed wybuchem II wojny światowej wraz z kpt. rez. Ryszardem Margoszem i ppor. rez. Józefem Szmechtą tworzył kierownictwo podobszaru zachodniego z siedzibą w Katowicach.

Kobylańska podała, że równolegle doceniali go przełożeni ze Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego. W sierpniu 1931 roku objął funkcję starosty w Tarnowskich Górach, w kwietniu 1939 roku został wiceprezydentem Chorzowa. Otrzymał awans na porucznika.

„Po napaści Niemców na Polskę opuścił Chorzów i dotarł do wsi Kołków pod Pińczowem. Z początkiem października 1939 roku przybył do Katowic i rozpoczął tworzenie struktur konspiracyjnych, wykorzystując kadry swojej sieci dywersji i nadając jej nazwę Polska Organizacja Partyzancka. Już w grudniu podporządkował ją Służbie Zwycięstwu Polski, której na Okręg Śląski został komendantem. W lutym 1940 roku został przekształcony w Okręg Śląski Związku Walki Zbrojnej, którego pozostał komendantem” – wskazała Kobylańska.

27 sierpnia Korol przebywał w willi „Lusia” należącej do Marii Kwaśnej w Wiśle Jaworniku. Około godziny 16 przybyła tam grupa Niemców, między innymi przedstawiciele Urzędu Powierniczego i partii NSDAP, urzędnicy uzdrowiska Wisła, z zamiarem przeprowadzenia spisu inwentarza. „Przebywający w willi +Lusia+ nie odpowiadali na dzwonki i pukania. Gdy Niemcy odchodzili, Korol w pośpiechu zaczął palić w piecu dokumenty organizacyjne. Jeden z nich zauważył uchodzący dym. Wówczas grupa powróciła i przystąpiła do wyłamania drzwi. Korol podjął nierówną walkę z Niemcami. Jedna z kul trafiła go w nogę. Nie mając amunicji, popełnił samobójstwo poprzez zażycie cyjanku” – podała przedstawicielka katowickiego oddziału IPN.

Józef Korol odznaczony został pośmiertnie Orderem Wojennym Virtuti Militari V klasy. Wcześniej honorowany był między innymi Złotym Krzyżem Zasługi i Gwiazdą Górnośląską.

27 września 1939 roku w oblężonej przez Niemców Warszawie gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz utworzył wraz z grupą oficerów WP Służbę Zwycięstwu Polski, konspiracyjną organizację wojskową, mającą kontynuować walkę przeciwko okupantom – niemieckiemu i sowieckiemu. 4 grudnia 1939 roku premier rządu RP na uchodźstwie gen. Władysław Sikorski powołał Związek Walki Zbrojnej. 14 lutego 1942 roku został przekształcony w Armię Krajową. (PAP)

szf/ miś/