W sobotę i niedzielę w Normandii odbywają się z udziałem Polaków obchody zwycięskiej bitwy pod Falaise, stoczonej w 1944 r. Podczas uroczystości rocznicowych uhonorowani zostali polscy żołnierze z 1. Dywizji Pancernej dowodzonej przez gen. Stanisława Maczka.
W wydarzeniach upamiętniających zamknięcie kotła Falaise-Chambois w sobotę wzięli udział przedstawiciele ambasady RP w Paryżu oraz polskich i francuskich władz cywilnych i wojskowych.
W części uroczystości uczestniczyli również przedstawiciele władz wojskowych innych państw, w tym USA i Belgii.
W Chambois po uroczystej mszy w kościele św. Marcina delegacje złożyły wieńce pod pomnikiem upamiętniającym zamknięcie kotła Falaise-Chambois. Następnie oddano hołd generałowi Maczkowi.
W niedzielę na cmentarzu wojskowym Urville-Langannerie również zostanie odprawiona uroczysta msza oraz odbędą się uroczystości upamiętnienia 1. dywizji gen. Maczka, jak również wręczenie odznaczenia wojskowego Jean-Pierre’owi Ruaultowi, prezesowi stowarzyszenia Association Nationale du Souvenir de la 1. DB polonaise.
Odsłonięta zostanie również tabliczka imienna na grobie kaprala Ryszarda Chaniewskiego, zidentyfikowanym niedawno po latach intensywnych poszukiwań.
W Potigny zaplanowano również złożenie wieńców pod tablicą poświęconą 1. Dywizji Pancernej gen. Maczka.
Bitwa pod Falaise była decydującym etapem bitwy o Normandię podczas II wojny światowej. Doprowadziła do zniszczenia większości sił niemieckiej Grupy Armii "B" na zachód od Sekwany, co otworzyło drogę do Paryża i granicy francusko-niemieckiej armiom alianckim na froncie zachodnim.
Do 17 sierpnia 1944 r. okrążenie wojsk niemieckich w Normandii było niepewne. Polska 1. Dywizja Pancerna, wchodząca w skład 1. Armii Kanadyjskiej, została podzielona na trzy grupy bojowe i otrzymała rozkaz poruszania się na południowy wschód, aby połączyć się z żołnierzami amerykańskimi w Chambois.
Po zajęciu tej miejscowości dwie polskie grupy bojowe wymaszerowały na wschód i zajęły pozycje na części 262 (grzbiet Mont Ormel), spędzając noc 19 sierpnia na kopaniu okopów, a następnie odpierając ataki Niemców do 21 sierpnia. Podczas operacji zamknięcia kotła straty po stronie Polaków wyniosły 325 zabitych, 114 zaginionych i ok. tysiąca rannych.
Generał Eisenhower w książce “Krucjata w Europie” tak opisał krajobraz po bitwie pod Falaise: „Pole bitwy pod Falaise było bez wątpienia jednym z największych «pól śmierci» na wszystkich teatrach wojennych. Drogi, szosy i pola były tak zakorkowane zniszczonym sprzętem oraz ciałami ludzi i zwierząt, że przedostać się przez ten teren było ogromnie trudno. Czterdzieści osiem godzin po zamknięciu kotła przeprowadzono mnie tamtędy pieszo i ujrzałem sceny godne Dantego. Dosłownie nie dało się przejść stu metrów, żeby nie nadepnąć na rozkładające się zwłoki".
Walki polskich żołnierzy pod Falaise zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem na jednej z tablic: „FALAISE-CHAMBOIS 8–21 VIII 1944”.
Katarzyna Stańko (PAP)
ksta/ akl/