Zbigniew Herbert opowiada o Panu Cogito, który jest bohaterem jego słynnego cyklu poetyckiego. Poeta mówi o potrzebie stworzenia postaci dającej mu dystans i pozwalającej na wypowiedzi „nie wprost”. Opowiada również o planach twórczych związanych z pracą nad kolejnym zbiorem esejów inspirowanych podróżami. Odcinek kończy fragment przemówienia premiera Jerzego Buzka, które zostało wygłoszone podczas nabożeństwa żałobnego w intencji Zbigniewa Herberta, w kościele św. Boromeusza na Powązkach 31 lipca 1998 r.
