„Portret Maxa Makowskiego”. Źródło: Muzeum Regionalne w Stalowej Woli
16 portretów pędzla Stefana Norblina będzie można od piątku oglądać w Muzeum Regionalnym w Stalowej Woli. Są to dzieła pochodzące z kolekcji stalowowolskiego muzeum; wśród nich nieznany dotąd „Portret Maxa Makowskiego”, który placówka kupiła w ostatnim czasie.
„Portret przedstawia doktora Maxa Makowskiego, przyjaciela artysty, który pomógł Norblinom podczas ich pobytu w Bagdadzie. Prezentacja obrazu odbędzie się w 126. rocznicę urodzin malarza” – poinformowała koordynatorka ekspozycji w stalowowolskim muzeum Magdalena Kołtunowicz.
Dodała, że portret Makowskiego jest prawdopodobnie jedyną pracą Norblina pochodzącą z okresu irackiego, która znajduje się w Polsce. Zakup tego nieznanego dotąd obrazu było możliwe dzięki programowi ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Kolekcje Muzealne”.
Otwarciu wystawy „Stefan Norblin – Portrety ze zbiorów Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli” towarzyszyć będzie spotkanie poświęcone nowo nabytemu dziełu.
Muzeum Regionalne w Stalowej Woli od 2011 roku prowadzi badania nad twórczością Stefana Norblina, nazywanego artystą trzech kontynentów, i gromadzi jego dzieła. Koordynatorka przypomniała, że Stefan Norblin tworzył w Europie, Azji oraz Stanach Zjednoczonych.
Na ekspozycji pokazanych zostanie 16 portretów autorstwa Norblina, które znajdują się w kolekcji muzeum liczącej obecnie 20 obrazów. Pochodzą one ze wszystkich okresów twórczości artysty.
Magdalena Wielgocka ze stalowowolskiego muzeum przypomniała, że twórczość Norblina w Polsce przypada na czas odradzania się kultury po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. „Był to okres szybkiego rozwoju gospodarczego i kulturalnego Polski, a także poszukiwań stylu narodowego” – zaznaczyła.
W jej ocenie Norblin, jako twórca wszechstronny: malarz, portrecista, projektant wnętrz i architektury, ilustrator, grafik reklamowy, projektant mody, a nawet projektant kostiumów teatralnych, należał w Polsce do grona najbardziej wziętych twórców.
„Twórczość Stefana Norblina znakomicie wpisuje się w kontekst kulturowy tego okresu, zaś styl art déco, w którym głównie tworzył, stał się wyznacznikiem mody i gustu tych lat. Życie w stolicy lat międzywojennych obfitowało w wiele wydarzeń artystycznych” – zauważyła Wielgocka.
Oprócz portretu Makowskiego na ekspozycji będzie można zobaczyć takie obrazy jak m.in. „Dama w kostiumie”, „Portret Maharadży”, „Mężczyzna o czerwonych włosach”, „Portret generała Douglasa Macarthura”, „ Portret Kazimierza Skarżyńskiego”, „Złoty portret”, „Delfin, „Cygańska kobieta”, „Twarz kobiety”.
Wystawa potrwa do 19 sierpnia.
Kolekcję dzieł Norblina w stalowowolskim muzeum zapoczątkował jesienią 2012 zakup 16 obrazów tego artysty od kalifornijskiej fundacji Stefana Norblina. Stworzyły one pierwszą w kraju stałą kolekcję jego dzieł. Dotację na tamten zakup w wysokości około 170 tys. zł przyznało Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Zakupione wówczas prace były rok wcześniej prezentowane w Stalowej Woli na pierwszej w Polsce powojennej prezentacji dzieł Norblina. Muzeum wypożyczyło je wtedy od The Polish Arts and Culture Foundation z San Francisco, a następnie odnowiło i zaprezentowało na ekspozycji.
Kolekcję uzupełniły ponadto dwie prace autorstwa Norblina, przekazane przez niemieckiego badacza twórczości tego artysty - Clausa Ullricha Simona. Ofiarował on dla muzeum akwarelę „Dama w kostiumie” pochodzącą z 1922 roku, a także przekazał jako długoterminowy depozyt pracę wykonaną tuszem „Portret kobiety”.
Niemiecki badacz przekazał ponadto do muzeum w Stalowe Woli archiwum swoich badań nad twórczością Norblina. Są tam liczne dokumenty, zbiór fotografii z archiwum rodzinnego artysty, a także unikatowe slajdy ilustrujące głównie dzieła Norblina w Indiach.
W skład muzealnej kolekcji wchodzi jeszcze 5 plakatów autorstwa Norblina.
Stefan Norblin pochodził z rodu artystów i przemysłowców, którzy przybyli z Francji i osiedli nad Wisłą. Jest potomkiem w prostej linii malarza i rysownika Jana Piotra Norblina, który tworzył m.in. dla Czartoryskich.
Stefan Norblin urodził się w Warszawie w 1892 r. Studiował malarstwo w Antwerpii i Dreźnie; zmarł w USA w 1952 r. Malował portrety, tworzył grafiki i plakaty oraz projektował kostiumy teatralne.
Po opuszczeniu Polski w 1939 r. przybył do Indii, gdzie został nadwornym malarzem maharadży Jodhpuru - Umaid Singh'a. Zasłynął jako projektant wnętrz pałacu, autor malowideł ściennych w stylu łączącym specyfikę kulturową Indii z europejskim art deco. Ich tematem są sceny z najsłynniejszego eposu Indii, Ramajany. Artysta zaprojektował również meble, które do dzisiaj znajdują się w apartamentach pałacu. (PAP)
autor: Agnieszka Pipała
api/
