Oświęcimskie Muzeum Żydowskie rozpoczęło wymianę wystawy głównej pn. „Oszpicin. Historia żydowskiego Oświęcimia”, która przedstawia historię społeczności żydowskiej miasta z wykorzystaniem niepublikowanych dotąd dokumentów, zdjęć i zabytków. Otwarcie zaplanowano na maj b.r.
„Prace już się rozpoczęły. Zdemontowaliśmy dotychczasową ekspozycję i przygotowujemy pomieszczenia, by zainstalować nową” – powiedział PAP Tomasz Kuncewicz dyrektor Centrum Żydowskiego, którego częścią jest placówka.
Zwiedzający poznają m.in. losy rodziny Schoenkerów, od ucieczki z Ratyzbony w XVI wieku, poprzez osiedlenie się w Polsce i Oświęcimiu, powrót do miasta po Zagładzie i emigrację w 1955 roku.
Zwiedzający poznają m.in. losy rodziny Schoenkerów, od ucieczki z Ratyzbony w XVI wieku, poprzez osiedlenie się w Polsce i Oświęcimiu, powrót do miasta po Zagładzie i emigrację w 1955 roku.
Na wystawie zaprezentowane zostaną także dokumenty z okresu od XVI do XVIII wieku, które dotyczą funkcjonowania Gminy Żydowskiej i jej relacji ze społecznością chrześcijańską. Jednym z najważniejszych eksponatów będzie brulion, do którego wpisywano oświęcimskich Żydów ocalonych z Zagłady, którzy wrócili do miasta.
Jak powiedział Tomasz Kuncewicz dotychczasowa ekspozycja nie była w pełni spójna i nie wykorzystywała nowoczesnych technik, co teraz ulegnie zmianie.
Centrum Żydowskie w Oświęcimiu powstało w 2000 roku. Jego celem jest kultywowanie pamięci o żydowskich mieszkańcach miasta, którego nazwę podczas wojny Niemcy zmienili na Auschwitz, a także edukacja ze szczególnym uwzględnieniem problematyki Holokaustu i współczesnych zagrożeń związanych z nietolerancją i uprzedzeniami. Pod jego auspicjami - obok muzeum - funkcjonuje centrum edukacyjne, a także synagoga Chewra Lomdej Misznajot.
Pierwsi Żydzi zamieszkali w Oświęcimiu w początkach XVI wieku. Tuż przed wojną społeczność stanowiła większość w kilkunastotysięcznym mieście. Po II wojnie światowej wróciło ich 186. Większość później wyemigrowała. W latach 60. powrócił do Oświęcimia Szymon Kluger, który pod koniec życia był ostatnim Żydem mieszkającym w mieście. Zmarł w 2000 roku. Spoczywa na miejscowym kirkucie.
Na przełomie XIX i XX wieku w mieście było dziesięć synagog i domów modlitwy. Wojnę przetrwała jedynie Chewra Lomdej Misznajot. (PAP)
szf/ ls/