Bitwa pod Mławą została stoczona w dniach 1-3 września 1939 r. pomiędzy 20. Dywizją Piechoty wchodzącą w skład Armii „Modlin” (pod dowództwem generała Emila Krukowicza-Przedrzymirskiego) a przeważającymi liczebnie siłami niemieckimi wchodzącymi w skład 3. Armii (pod dowództwem feldmarszałka Georga von Kuechlera) – czterema dywizjami piechoty z I Korpusu i Korpusu "Wodrig", Dywizją Pancerną "Kempf" oraz brygadą kawalerii.
Celem wojsk niemieckich posuwających się w kierunku Warszawy z terytorium Prus Wschodnich było jak najszybsze dotarcie do Warszawy. Pod Mławą – pomimo znacznej dysproporcji sił - natrafiły one na zaciekły opór wojsk polskich.
