Wieczór autorski Pawła Chojnackiego

Spotkanie poprowadzi red. Krzysztof Jakubowski.

Paweł Chojnacki - magister historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, doktor filozofii University College London. W latach osiemdziesiątych w radykalnej opozycji antykomunistycznej, drukuje wyłącznie w drugim obiegu i w prasie emigracyjnej. W kolejnej dekadzie – dziennikarz pierwszego zespołu „Czasu Krakowskiego”, Radia i TVP Kraków, potem redaktor oraz wydawca awangardowego miesięcznika „Piątek Wieczorem”. Założyciel Klubu Politycznego im. Józefa Mackiewicza i współorganizator różnych form poparcia dla walczącej Czeczenii. W latach 2001-2009 i 2017-2018 w Londynie. Autor wielu artykułów i siedmiu wydanych książek. Razem z żoną Izą prowadzi Pracownię „Małe Dzieje”, zajmującą się poznawaniem i promocją historii lokalnej. Od 2010 roku – oprócz prac badawczych i pisarskich – animuje niesformalizowaną, społeczną kampanię upamiętnienia życia oraz dorobku Zygmunta Nowakowskiego: publikacja czasopisma „Przylądek Dobrej Nadziei”, wykłady oraz niekonwencjonalne metody popularyzacji, lobbing w licznych instytucjach i inne działania. Wieńczy je ta praca. 

Zygmunt Nowakowski - pisarz, felietonista, dziennikarz, aktor, reżyser teatralny, doktor filozofii UJ. W 1911 roku Ludwik Solski zatrudnił go w Teatrze Słowackiego. W 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich. Po powrocie z wojny rozpoczął błyskawiczną karierę aktorską. W latach 1926–1929 był aktorem, reżyserem i dyrektorem Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Od 1930 jako stały felietonista „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” cieszył się wielką popularnością czytelników. Autor – między innymi – słynnego widowiska legionowego Gałązka rozmarynu, powieści Przylądek dobrej nadziei oraz Start Edmunda Sulimy, za którą w 1935 r. otrzymał literacką nagrodę Miasta Krakowa. Był także wiceprezesem Klubu Sportowego Cracovia oraz założycielem i prezesem Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami. Lektor i sprawozdawca Polskiego Radia. Fenomen Zygmunta Nowakowskiego polegał na tym, że łączył on swoją osobą wiele krakowskich instytucji i organizacji – literatura, teatr, radio, sport, działania społeczne, środowisko dziennikarskie. Nazywany człowiekiem renesansu XX wielu. Od 1939 przebywał na emigracji. Po wojnie zdecydował się nie wracać do ukochanego Krakowa, za którym bardzo tęsknił, co znalazło swoje odzwierciedlenie w jego ówczesnej twórczości – wieloletni współpracownik Radia Wolna Europa i prasy emigracyjnej. Należał do najwybitniejszych postaci powojennej emigracji niepodległościowej, wśród której pełnił rolę „człowieka – instytucji” i symbolu postawy niezłomnej. 

Źródło: MHP