Anna Olechowska z II Społecznego Liceum Ogólnokształcącego im. Pawła Jasienicy w Warszawie została zwyciężczynią 61. Olimpiady Astronomicznej. W nagrodę – wraz z pięcioma innymi laureatami - m.in. pojedzie we wrześniu na międzynarodową olimpiadę astronomiczną.
Laureatów tegorocznej ogólnopolskiej olimpiady astronomicznej – jednej z najstarszych olimpiad z przedmiotów ścisłych w Polsce - przedstawiono w niedzielę podczas uroczystości w Planetarium Śląskim w Chorzowie.
Jak przekazał Jarosław Juszkiewicz z Planetarium, w tym roku do pierwszego etapu rywalizacji przystąpiło 135 osób. W etapie pierwszym uczestnicy rozwiązują w domu, w dwóch seriach: sześć zadań teoretycznych oraz jedno zadanie obserwacyjne.
Do drugiego etapu, zawodów okręgowych, który odbywał się w Szczecinie, Włocławku i w Katowicach, zakwalifikowały się 62 osoby. Do finału w Chorzowie, odbywającego się w dniach 8-11 marca w Planetarium Śląskim, gdzie ma swoją siedzibę Komitet Główny Olimpiady Astronomicznej, dopuszczono 22 uczestników. O ostatecznej klasyfikacji zadecydowały rozwiązania sześciu teoretycznych i praktycznych zadań finałowych.
Drugie miejsce w 61. olimpiadzie astronomicznej zajął Kornel Księżak ze XIII Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinie, a trzecie – ex aequo – zajęli Wojciech Kolesiński z tej samej szkoły, Jurand Prądzyński z Liceum Ogólnokształcącego im. Henryka Sienkiewicza w Częstochowie oraz Patryk Skrzeczkowski z I Liceum Ogólnokształcącego w Radzyniu Podlaskim.
Pięciu laureatów tegorocznej krajowej olimpiady weźmie udział w 12. Międzynarodowej Olimpiadzie z Astronomii i Astrofizyki (International Olympiad on Astronomy and Astrophysics - IOAA), która najprawdopodobniej odbędzie się w Pekinie.
Co roku reprezentanci z Polski biorą udział w tej międzynarodowej rywalizacji i zajmują w niej wysokie miejsca. Polska należy do grupy pięciu krajów założycielskich IOAA, w 2011 r. międzynarodowe zmagania odbyły się w Chorzowie.
Do historii chorzowskiej olimpiady przeszła Zofia Kaczmarek, która w ub. roku wygrała tam drugi raz z rzędu, dodatkowo zdobywając rekordową ilość punktów. Aby uhonorować olimpijkę, odkrywcy planetoid Michał Kusiak i Michał Żołnowski nadali jednemu z dostrzeżonych przez siebie ciał niebieskich nazwę 486239 Zosiakaczmarek.
W przyszłym roku finał chorzowskich zmagań odbędzie się najprawdopodobniej w nieco innych niż dotąd warunkach. Działające od 1955 r. Planetarium Śląskie, największa i najstarsza tego rodzaju instytucja w Polsce, z końcem tego roku szkolnego zostanie zamknięte i rozpoczną się w nim przygotowania do rozbudowy.
Ponieważ cały charakterystyczny obiekt planetarium jest wpisany na listę zabytków, co powoduje, że nie można naruszyć jego obecnego kształtu, rozbudowa zostanie skierowana pod ziemię. Nowe pomieszczenia znajdą się we wzgórzu, będącym cokołem dla dzisiejszych zabudowań, zapewniając dodatkowych 2,5 tys. m kw. powierzchni.
We wzgórzu powstanie nowa hala w kształcie litery „L” z tunelami pod obecnymi budynkami, a zegar słoneczny wewnątrz najrozleglejszego obiektu Planetarium stanie się dachem dodatkowej sali. W nowych pomieszczeniach znajdą się m.in. sale wykładowe, pracownie oraz ekspozycja prezentująca zagadnienia z trzech dziedzin, którymi zajmuje się placówka: sejsmologii, meteorologii oraz astronomii.
Obok Planetarium stanie wieża widokowa, zmodernizowane zostanie obserwatorium astronomiczne, przebudowane zostaną też kopuła i główna sala projekcyjna, gdzie zostanie zmieniony m.in. układ widowni, umożliwiając ustawienie sceny i organizację innych, prócz projekcji, wydarzeń (np. konferencji, sympozjów czy koncertów).
Historyczny główny projektor, który zostanie zastąpiony nowoczesnym systemem analogowo–cyfrowym, trafi na ekspozycję. Oglądający ją będą dzieleni na niewielkie grupy poruszające się wzdłuż logicznie skonstruowanych ścieżek tematycznych - z przewodnikiem. Eksponaty interaktywne mają być innowacyjne i niespotykane w innych parkach nauki.
Planetarium Śląskie powstało w 1955 r. Zostało wtedy wyposażone m.in. w czynną do dziś, choć kilkakrotnie modernizowaną, aparaturę projekcyjną umieszczoną pod 23-metrową kopułą, będącą ekranem sztucznego nieba. Widownia mieści prawie 400 osób. Wyposażenie naukowe placówki to m.in. luneta o 30-centymetrowym obiektywie i mniejsze teleskopy. Działa tam również biblioteka z 10 tys. fachowych książek i czasopism.(PAP)
autor: Mateusz Babak
edytor: Dorota Skrobisz
mtb/ skr/
