Witold Bagieński za publikację „Wywiad cywilny Polski Ludowej w latach 1945-1961” został laureatem konkursu „Książka Historyczna Roku”. Nagrodę im. Oskara Haleckiego otrzymał w kategorii „Najlepsza książka naukowa poświęcona dziejom Polski i Polaków w XX wieku”. W publikacji autor przedstawił pierwsze 15 lat dziejów wywiadu cywilnego Polski Ludowej: ewolucję jego struktury organizacyjnej, cele i obszary działania, metody pracy, a także funkcjonariuszy i ich agentów.
„Moje wspomnienia” Stanisława Wojciechowskiego wydane przez Muzeum Historii Polski znalazły się wśród laureatów konkursu na Książkę Historyczną Roku. Publikację opracowaną przez Jerzego Łazora uhonorowano w kategorii „Najlepsze wspomnienia dotyczące Polski i Polaków w XX wieku”.
Książka „Wielka wojna Polaków” prof. Andrzeja Chwalby przedstawia zmagania i losy Polaków w latach 1914–1918. Prof. Chwalba - laureatem w konkursie „Książka Historyczna Roku” - koncentruje się nie tylko na dziejach militarnych i politycznych, ale opisuje również życie codzienne: problemy z aprowizacją, higieną, demoralizacją, zawsze towarzyszącą okresom wojennym.
„Szuflada” Katarzyny Szczepańskiej-Kowalczuk to opowieść o odnalezieniu historii dziadków autorki, aneks do dziejów wielkich galicyjskich rodów zasłużonych dla polskiej kultury, ale też przyczynek do XIX-wiecznej pedagogiki, która dyslektyków spychała na społeczny margines.
Komiks inspirowany wydarzeniami z życia marszałka Józefa Piłsudskiego wydała Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Gdańsku. Publikacja powstała w ramach konkursu ogłoszonego dla uczczenia 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
„Nasza historia jest specyficzna i dlatego przez lata za wzór kobiecości stawiano nie salonowe damy, lecz dzielne Polki, na których podczas wojen i powstań narodowych spoczywał ciężar zapewnienia rodzinie przetrwania, wychowania dzieci, ocalenia dorobku pokoleń” – pisze Joanna Puchalska.
W zeszłym roku obchodziliśmy jubileusz 160-lecia urodzin Józefa Teodora Konrada Korzeniowskiego, szerzej znanego jako Joseph Conrad. Sejm uhonorował pamięć pisarza, podkreślając wartość jego wizji „Europy bez granic, stanowiącą podstawę trwałego pokoju między europejskimi narodami”. Tropem tego przesłania, podążyła Maya Jasanoff, próbując odczytać jego prozę w kontekście narodzin globalnego świata. Efekty jej pracy nie dają jednak wielkich powodów do optymizmu. Korzeniowski ukazany jest bowiem jako kronikarz mrocznych stron cywilizacyjnego postępu: imperializmu, terroryzmu, grabieżczej eksploatacji, pogoni za zyskiem oraz wypierania człowieka przez maszynę.
Wbrew pozorom, Włodzimierz Mędrzecki nie napisał książki o polskich Kresach Wschodnich. „Kresowy kalejdoskop” to książka o wschodnich ziemiach II Rzeczpospolitej, które w uznawanych granicach tego państwa znalazły się po serii długotrwałych konfliktów. Województwa lwowskie, tarnopolskie, stanisławowskie, wołyńskie, poleskie i wileńskie do dziś zresztą pozostają terenami, z którym przedwojenna Polska kojarzy się najbardziej. To wszak te ziemie na skutek decyzji konferencji jałtańskiej, po 1945 r. znalazły się w granicach Związku Radzieckiego, jedynego państwa, które było zwycięzcą wojny w tej części Europy.