Ten akt barbarii zostanie osądzony przez historię, a jego sprawcy – wypada mieć nadzieję – także przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości – brzmi wydane w czwartek po południu oświadczenie Muzeum Auschwitz w reakcji na atak Rosji na Ukrainę.
„Stojąc w Miejscu Pamięci Auschwitz-Birkenau nie sposób patrzeć w milczeniu, kiedy ponownie – wyłącznie z powodu obłąkanej pseudoimperialnej megalomanii – giną ludzie. Wyrażamy całkowitą solidarność z obywatelami i mieszkańcami wolnej, niepodległej i suwerennej Ukrainy, a także wszystkimi Rosjanami, którzy mają odwagę przeciwstawić się tej wojnie” – głosi oświadczenie.
Muzeum podkreśliło, że nastał moment, „kiedy wolny i demokratyczny świat musi pokazać, czy wyciągnął lekcję z bierności lat trzydziestych ubiegłego wieku”. „Dziś widać wyraźnie, że jakiekolwiek objawy obojętności stanowią znamię współwiny” – napisano.
Muzeum podkreśliło, że nastał moment, „kiedy wolny i demokratyczny świat musi pokazać, czy wyciągnął lekcję z bierności lat trzydziestych ubiegłego wieku”. „Dziś widać wyraźnie, że jakiekolwiek objawy obojętności stanowią znamię współwiny” – napisano.
Prof. N. Iwanow: to nie tylko wojna z Ukrainą, ale z całym światem Zachodu
Muzeum określiło atak Rosji na Ukrainę mianem "aktu barbarii”. „Ten akt barbarii zostanie osądzony przez historię, a jego sprawcy - wypada mieć nadzieję – także przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości” – głosi oświadczenie.
Niemcy założyli obóz Auschwitz w 1940 r., aby więzić w nim Polaków. Auschwitz II-Birkenau powstał dwa lata później. Stał się miejscem zagłady Żydów. W kompleksie obozowym funkcjonowała sieć podobozów. W Auschwitz Niemcy zgładzili co najmniej 1,1 mln ludzi, głównie Żydów. Spośród ok. 140-150 tys. deportowanych do obozu Polaków śmierć poniosła niemal połowa. W Auschwitz ginęli także Romowie, jeńcy sowieccy i osoby innej narodowości.
W 1947 r. na terenie byłych obozów Auschwitz I i Auschwitz II-Birkenau powstało muzeum. Były obóz w 1979 r. został wpisany, jako jedyny tego typu obiekt, na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. (PAP)
Autor: Marek Szafrański
szf/ dki/
