2011-03-21 (PAP) - Konserwatorzy z Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau zakończyli konserwacją zachowanej części dokumentacji Instytutu Higieny SS niemieckiego obozu Auschwitz. Prace trwały 3 lata – poinformowało w poniedziałek muzeum. Rzecznik muzeum Jarosław Mensfelt powiedział, że zachowana część dokumentacji Instytutu Higieny SS niemieckiego obozu Auschwitz liczy około 39 tys. dokumentów.
Konserwatorzy z muzeum, Nel Jastrzębiowska i Mirosław Maciaszczyk, wyjaśnili, że każda strona dokumentów została najpierw zeskanowana, a następnie oczyszczona na sucho. Usunięto zabrudzenia i kurz. Dokumenty zostały „wykąpane” w roztworach wodnych, by wypłukać substancje degradujące i zakwaszające papier. Następnie uzupełnione zostały ubytki.
„Końcowy etap to strukturalne wzmocnienie dokumentów. Przy pomocy aerografu wprowadzono specjalne kleje, by w przyszłości papier był mniej podatny na uszkodzenia mechaniczne” - poinformowali konserwatorzy.
Do dalszego przechowywania dokumentów w archiwum konserwatorzy wykonali pudełka z bezpiecznej, bezkwasowej tektury.
Nad konserwacją dokumentów przez trzy lata pracowało kilka osób. Prace, sfinansowane przez niemiecki kraj związkowy Nadrenia Północna-Westfalia, kosztowały ok. 2 mln zł. Dokumenty przechowywane są w archiwum Muzeum Auschwitz.
Instytut Higieny zajmował się wykonywaniem badań higienicznych i bakteriologicznych dla oddziałów SS, Wehrmachtu, policji i obozów koncentracyjnych. W dokumentach znajdują się dane personalne osób, które poddano badaniom, w tym członków załogi SS z KL Auschwitz oraz więźniów obozu Auschwitz i podobozów. Są także informacje o personelu kierowniczym instytutu oraz o zatrudnionych do pomocy więźniach.
Instytut Higieny Waffen-SS i Policji w Auschwitz, Górny Śląsk (Hygiene Institut der Waffen-SS und Polizei Auschwitz O/S) powstał jesienią 1942 roku. Był filią Głównego Urzędu Higieny SS, który podlegał Głównemu Urzędowi Sanitarnemu SS (SS-Hauptsanitaeramt) w Berlinie.
Geneza powstania tej placówki w obozie koncentracyjnym Auschwitz nie jest do końca znana. Wydaje się, że mogło to być związane z rozbudową obozu oraz epidemią duru wysypkowego, która w 1942 roku nasiliła się w obozie, co powodowało zagrożenie dla zdrowia SS-manów i ich rodzin.
Do wiosny 1943 roku siedzibą instytutu był obóz macierzysty Auschwitz I. Następnie placówkę przeniesiono do pobliskiego Rajska, gdzie funkcjonowała do ewakuacji obozu w styczniu 1945 roku.
Niemiecki obóz Auschwitz powstał w 1940 roku, KL Auschwitz II-Birkenau - dwa lata później i stał się miejscem masowej zagłady Żydów. Auschwitz III stanowiła sieć podobozów. Niemcy zgładzili w Auschwitz ponad 1,1 mln osób, głównie Żydów, a także Polaków, Romów, jeńców radzieckich i przedstawicieli innych narodów.
W 1947 roku powstało muzeum, które objęło byłe obozy Auschwitz I i Auschwitz II–Birkenau. (PAP)
szf/ hes/
„Końcowy etap to strukturalne wzmocnienie dokumentów. Przy pomocy aerografu wprowadzono specjalne kleje, by w przyszłości papier był mniej podatny na uszkodzenia mechaniczne” - poinformowali konserwatorzy.
Do dalszego przechowywania dokumentów w archiwum konserwatorzy wykonali pudełka z bezpiecznej, bezkwasowej tektury.
Nad konserwacją dokumentów przez trzy lata pracowało kilka osób. Prace, sfinansowane przez niemiecki kraj związkowy Nadrenia Północna-Westfalia, kosztowały ok. 2 mln zł. Dokumenty przechowywane są w archiwum Muzeum Auschwitz.
Instytut Higieny zajmował się wykonywaniem badań higienicznych i bakteriologicznych dla oddziałów SS, Wehrmachtu, policji i obozów koncentracyjnych. W dokumentach znajdują się dane personalne osób, które poddano badaniom, w tym członków załogi SS z KL Auschwitz oraz więźniów obozu Auschwitz i podobozów. Są także informacje o personelu kierowniczym instytutu oraz o zatrudnionych do pomocy więźniach.
Instytut Higieny Waffen-SS i Policji w Auschwitz, Górny Śląsk (Hygiene Institut der Waffen-SS und Polizei Auschwitz O/S) powstał jesienią 1942 roku. Był filią Głównego Urzędu Higieny SS, który podlegał Głównemu Urzędowi Sanitarnemu SS (SS-Hauptsanitaeramt) w Berlinie.
Geneza powstania tej placówki w obozie koncentracyjnym Auschwitz nie jest do końca znana. Wydaje się, że mogło to być związane z rozbudową obozu oraz epidemią duru wysypkowego, która w 1942 roku nasiliła się w obozie, co powodowało zagrożenie dla zdrowia SS-manów i ich rodzin.
Do wiosny 1943 roku siedzibą instytutu był obóz macierzysty Auschwitz I. Następnie placówkę przeniesiono do pobliskiego Rajska, gdzie funkcjonowała do ewakuacji obozu w styczniu 1945 roku.
Niemiecki obóz Auschwitz powstał w 1940 roku, KL Auschwitz II-Birkenau - dwa lata później i stał się miejscem masowej zagłady Żydów. Auschwitz III stanowiła sieć podobozów. Niemcy zgładzili w Auschwitz ponad 1,1 mln osób, głównie Żydów, a także Polaków, Romów, jeńców radzieckich i przedstawicieli innych narodów.
W 1947 roku powstało muzeum, które objęło byłe obozy Auschwitz I i Auschwitz II–Birkenau. (PAP)
szf/ hes/
