Urodził się 8 marca 1899 r. w Warszawie.
Debiut teatralny zaliczył w 1926 r. Rok później ukończył studia aktorskie w Oddziale Dramatycznym Konserwatorium Muzycznego w Warszawie.
W latach 1927-1939 grał na deskach m.in. Teatru Polskiego w Katowicach, Teatru Ateneum w Warszawie i wileńskiej Pohulanki. Pierwszą rolę filmową zagrał w 1938 r.
Po wybuchu II wojny światowej zaangażował się konspiracyjną działalność artystyczną. Występował m.in. w Teatrze Polskim w Wilnie.
Kariera Ciecierskiego po wojnie
Po 1945 r. zdobył angaż w krakowskich teatrach: Starym i Kameralnym. W 1947 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie grał w przedstawieniach Miejskiego Teatru Dramatycznego, Teatru Polskiego oraz Teatru Ateneum. Ostatnim teatrem, z jakim związał się Ciecierski był stołeczny Teatr Narodowy.
Zagrał w wielu filmach m.in.: „Popiół i diament” (1958) Andrzeja Wajdy, „Awantura o Basię” (1959) Marii Kaniewskiej oraz „Piekło i Niebo” (1966) Stanisława Różewicza.
Zdobył wiele nagród i odznaczeń, w tym: Nagrodę Państwową II stopnia (1952), Nagrodę Przewodniczącego Komitetu d/s Radia i Telewizji za całokształt działalności artystycznych w programach radiowych i telewizyjnych (1978) oraz został uhonorowany m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954).
Ciecierski jako reżyser teatralny
Oprócz aktorstwa Ciecierski zajmował się reżyserią teatralną oraz pracował w rozgłośni radiowej. Zasiadał w Kapitule Zasłużonych Związku Artystów Scen Polskich. Dużej popularności przysporzyła mu rola Józefa Matysiaka w audycji „Matysiakowie” emitowanej w Polskim Radiu.
Pod koniec życia zajął się pisaniem wspomnień. Wydano dwie jego książki: „Mistrzowie i koledzy” (1979) i „Zwyczajne życie aktora” (1989).
Jan Ciecierski zmarł 20 lutego 1987 r. w Warszawie. (PAP)
wmk
