Prezentacje wszystkich realizacji architektonicznych nagrodzonych w tegorocznym konkursie im. Stanisława Witkiewicza można oglądać na wystawie plenerowej otwartej we wtorek na dziedzińcu Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie.
Wystawę sztuki, odbieranej bez udziału wzroku, będzie można od niedzieli oglądać w Cricotece w Krakowie. Na ekspozycji są prace – głównie instalacje, w tym audioinstalacje – 11 młodych artystek, w tym m.in. Małgorzaty Gorzelewskiej-Namioty, Anety Misiaszek i Olgi Zabroń.
Krakowska Cricoteka przygotowuje wystawę prac Marka Chlandy. Na ekspozycji „Cargo”, czynnej od 9 października, znajdzie się 270 rysunków, po kilka rzeźb i pięć filmów. Prezentacja jest częścią programu jubileuszowego 40-lecia Cricoteki.
Planowane na grudzień uroczystości z okazji 40-lecia Cricoteki mają przyjąć formę spotkania starych przyjaciół i wspomnień przypomnienia najważniejszych wydarzeń działalności instytucji – przekazał w poniedziałek Ośrodek Dokumentacji Sztuki Kantora w Krakowie.
Nowa wystawa stała „Tadeusz Kantor. Widma”, która miała zostać otwarta w Cricotece w piątek, będzie udostępniona widzom dopiero po ustaniu epidemii koronawirusa – informuje dyrektor placówki Natalia Zarzecka.
Prawie 200 czarno-białych fotografii, ilustrujących działalność artystyczną Tadeusza Kantora, można obejrzeć na nowo otwartej wystawie „Komedianci” w krakowskiej Cricotece. Autorem zdjęć jest włoski fotografik, specjalizujący się w tematyce teatralnej, Maurizio Buscarino.
Centralną część ekspozycji „Zapraszanie. Sarkis–Kantor” zajmuje platforma drewniana, na której umieszczono 36 drewnianych krzyży ze spektakli Tadeusza Kantora. Wystawę Sarkisa Zabunyana można oglądać w krakowskiej Cricotece od piątku do 11 sierpnia.
8 grudnia 1990 r. w Krakowie zmarł Tadeusz Kantor – jeden z najważniejszych twórców i reformatorów XX-wiecznego teatru, malarz, scenograf, aktor, wykładowca krakowskiej ASP; autor manifestów artystycznych, współzałożyciel Grupy Krakowskiej i założyciel Teatru Cricot 2. Jego najgłośniejsze spektakle to „Umarła klasa”, „Wielopole, Wielopole”, „Niech sczezną artyści”, „Nigdy tu już nie powrócę”.