Parafia katolicka powstała w Dubnie przed 1612 r. Pierwsza drewniana świątynia przetrwała półtora wieku. Kolejna, wybudowana staraniem ówczesnego proboszcza dubieńskiego, późniejszego bpa łuckiego Jana Chryzostoma Kaczkowskiego, spłonęła w 1811 r. Ogień, który wówczas zniszczył znaczną część miasta, wraz z kościołem strawił księgi i dokumenty parafii. Sprawowanie liturgii przeniesiono do kościoła Ojców Bernardynów, gdzie nabożeństwa odprawiano do czasu zakończenia budowy nowego kościoła farnego.